Spannende intake VK...uhum!!
En dan is daar eindelijk de dag dat je naar de verloskundige mag!! Spannend, denk je dan (manlief en ik tenminste wel)...
Nou was ikzelf al zo dom geweest om een late afspraak te maken, zodat mijn meisje mee zou kunnen. Dus de hele dag wachten tot half vijf... Belt mijn meisje op dat ze uit school langs oma is gereden en pas voor het donker thuis is. De doos! Ze was heel de verloskundige vergeten... Ik heb het maar gelaten voor wat het was en ben samen met manlief richting kwart over vier in de auto gestapt. Om vervolgens nog een half uur in de wachtkamer plaats te mogen nemen want (natuurlijk) was ´het allemaal ietwat uitgelopen´.
En dan mag je eindelijk naar binnen!! Je stelt je aan elkaar voor, je krijgt een ellenlang vragenvuur over de vorige bevalling, je gezondheid, ziektes en andere erfelijke dingen, er wordt naar je lengte en gewicht GEVRAAGD, je krijgt een Zwitsal-tasje met allerlei reclameshit in je armen gedrukt, er wordt een afspraak gemaakt voor de volgende keer en tot slot vraagt men nog of jíj nog vragen hebt... En dan mag je gaan. That´s it. Niks geen weegschaal, prikje in de vinger voor het HB-gehalte, bloeddruk meten, aan je buik voelen en het hartje luisteren... Nou weet ik wel dat mijn 1e al 13 jaar geleden is en dat er heus wel het e.e.a. veranderd is, maar toen ik destijds voor de intake naar de vk ging was het toch wel ietsje meer dan een soort ´inschrijving´. Want dat is het tegenwoordig, niets meer en niets minder dan een inschrijving...
Volgende week woensdag de 1e echo, ik hoop daar toch wat blijer vandaan te komen!
reacties (0)