1e Echo

Na een paar weken zijn we nu wel gewend aan het idee dat er nog een wondertje bij komt.
Eigenlijk is het ook wel echt een wonder, dat het ondanks het altijd veilig te doen het toch gelukt is om bij ons te komen. Blijkbaar wou dit ukkie dat heel graag.
Vanmorgen de eerste echo.. Behoorlijk veel stres want ja na 12 miskramen blijft dat in je hoofd zitten.. Heb veel buikpijn en veel minder klachten dan bij m'n meiden dus ergens dacht ik het is vast foute boel en we gaan weer een babytje verliezen. Oke ik ben heel moe, en ben wel misselijk daar slik ik nu emesafene voor maar echt niet zo heftig als bij m'n meiden. Daar deed de emesafene echt niet zoveel dat ik niet meer misselijk was en dat is nu wel het geval. Maar oke.. Op naar de echo. Mn man en kids liet ik in de auto want Dewy heeft de 6e ziekte en wil het niet op mn geweten hebben dat ik daar zwangere vrouwen besmet. Het echo bureau zette de echo daarom op dvd voor papa zei ze. Super lief. Nou dan de echo. Gel op m'n buik en jawel gelijk zag ik die zwarte vlek in m'n baarmoeder.. Met iets erin.. De vrouw van de echo zei ja hoor het zit goed! Hoe zie je dat vroeg ik nog? Want ik zag alleen maar een vlekje maar na wat inzoomwerk inderdaad een kloppend hartje. Ben nu bijna 7 weken dus mijn kritieke fase is voorbij. (de miskramen komen bij ons altijd in de aanleg naar dat het hartje gaat kloppen) Heel bizar allemaal maar het lijkt erop dat we in september toch echt nog een kindje erbij mogen verwachten. Morgen bel ik de VK en zal ik daar binnenkort ook wel een echo krijgen. Rond de 12 weken moest ik weer terug komen naar het echo bureau. We gaan dus onverwacht weer een spannende tijd tegemoet.
Ik hou jullie op de hoogte! Foto plaats ik in m'n fotoboek!

Liefs X