Lana 1 Maand en Spruw

Wat vliegt de tijd toch.. Vandaag is Lana alweer 1 maandje bij ons! Ongelofelijk dat het zo hard gaat! Ze doet het heel goed! Slaapt veel en is een lief, tevreden meisje.. Snachts slaapt ze van 11 tot 5 en daarna nog tot half 8 dus we hebben niet te klagen. Indy blijft het leuk vinden en is er ontzettend lief voor! Is echt leuk om te zien! Denk dat ze het nog leuker gaat vinden als Lana wat ouder is als ze samen kunnen spelen.. Nu wil Indy soms net iets te veel haha.. Maar goed is wel te begrijpen natuurlijk.

We hebben sinds donderdag wel een probleempje.. We zitten namelijk met spruw.. Bij Lana is het zo goed als weg maar bij mij.... :(.. Ik zit elke voeding met tranen in mn ogen. En vind het zo rot.. Had het al veel eerder moeten weten. Ze drinkt al vanaf week 1 heel onrustig, klakte, liet alsmaar mn borst los, hapte moeilijk aan. Vreselijk ging het.. Maar ja ik had geen pijn dus wist ik veel. Ik dacht zolang ik geen pijn heb is er niks.. Afgelopen dinsdag trok ze opeens heel hard aan mn tepel en ja hoor een scheurtje er in.. Het voeden ging dus pijn doen aan 1 borst en donderdag avond werden mn tepels opeens vuurrood.. Ik zakte door de grond als ze ging drinken.. Toen dacht ik oke hier klopt iets niet.. Er is meer aan de hand. Vrijdag telefonisch contact met de huisarts gehad en zalfjes gekregen. Lana voor in dr mondje en ik voor op mn tepels.. Het word langzaam beter maar ik zit er ook langzaam toch door heen. Vind het zo erg dat ik niet eerder heb ingegrepen. En elke voeding dat aanhappen doet zo ontzettend pijn. Zit me een half uur van te voren al druk te maken, krijg geen hap meer door mn keel.. Ben echt zn streskip.. Ik ga morgen weer bellen naar de huisarts en wil er dan even naar laten kijken. Die scheurtjes wat er ondertussen meer zijn geworden omdat Lana tot gisteren zo onrustig dronk, komt allemaal groen/geel uit. Naja uit dat zit op mn zoogcompressen. Geen idee of dat hoort maar ik vertrouw het niet. Heb bij Indy een jaar borstvoeding gegeven en dat moet nu ook lukken maar op deze manier weet ik niet of het lukt.. Even door bijten zegt iedereen maar pfff... Hoe doen andere dit?? Voel me echt zn aansteller.. Maar doet me echt veel pijn.. En het is wel iets verbeterd hoor want eerst zat ik verkrampt van het begin tot het eind van de voeding. Nu alleen nog tot na de toeschiet. Daarna voel ik er niks meer van.. Maar hoe ik door die pijn en stres heen kom... Ik weet het niet.. Mensen met ervaring hoor graag tips ;).. Ik wil namelijk echt niet stoppen met de borstvoeding.. Zou dat zo erg vinden als ik hierdoor niet door kan gaan..

Ik ga niet meer verder klagen hier want jullie zullen wel denken haha..
Op de spruw afgezien gaat het dus super goed! Hopelijk kan ik dat snel zeggen met een glimlach op mn gezicht..
Liefs Xx

416 x gelezen, 0

reacties (0)


  • linda19091979

    Hey meis,

    Sorry voor de late reactie! Hoe gaat het nu met de spruw? Gaat het nog wel met bv geven? Wel fijn om te lezen dat verder alles zo goed gaat en dat Indy nog steeds zo lief is voor Lana :-)!

    xxx

  • Myfirst

    He meid, wat ontzettend vervelend. En je klaagt toch niet. Je moet het gewoon even van je hart. Heel veel sterkte ermee. Ik hoop voor je dat het gauw over is. Fijn dat de rest wel goed gaat.
    Liefs.

  • marije1976

    Kan mij goed voorstellen hoe je je nu voelt. Mijn zoontje van goed 3 weken oud heeft ook spruw. Hij krijgt nystatine, en ik heb een daktarincreme. Naast de rode pijnlijke tepels heb ik ook kloofjes gekregen. Ik doe overdag de daktarin erop (die ik heb moet nl afgespoeld voor de voeding) en 's nachts doe ik er bepanthen op tegen de kloofjes. Het gaat gelukkig nu op dag 3 al een stukje beter, maar die pijn met aanhappen is echt naar. Ik heb ook al een paar keer door m'n hoofd laten gaan of ik niet zou stoppen. Maar ik wil ook volhouden. Tips heb ik niet voor je, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen, en hoop dat het snel over is bij jullie. Succes!

  • dochters

    ik had tepelhoedjes en dat hielp , en voor de voeding deed ik ook de zalf dactarain op mijn borst en een twee tal dagen erna was het weg