Maagonderzoek Indy

Vorige week Donderdag moesten we naar het ziekenhuis voor een maagonderzoek bij Indy.. Moesten er om 8.50 zijn en Indy moest nuchter blijven. Gelukkig sliep ze lekker en heb ik ze om half 8 uit bed gehaald, in bad en door.. Dan heeft ze er het minste last van.. In het ziekenhuis moesten we natuurlijk nog wachten.. Indy was op dr dood.. Ze was zo bang.. Ze zat bij papa op schoot maar hield hem stevig vast.. Helemaal dr armpjes rond papa heen en niet bewegen.. Af en toe kijken of ik er nog was en verder zat ze heel zielig rond te kijken.. En toen werden we naar binnen geroepen. De bedoeling was dat ze liggend bariumpap ging drinken.. Uit een flesje.. Ik dacht al gelijk van hmmm uit een flesje en liggend… Word geen succes.. Heb ook gezegd van denk niet dat ze uit een flesje drinkt want doet ze thuis ook niet.. Dus deden ze er siroop door voor de smaak.. Dr broek moest uit en ze moest op tafel onder de apparaten gaan liggen.. Gelijk grote paniek.. Papa moest namelijk bij de arts achter het glas gaan zitten en ze mocht niet meer bij mama zijn… Ik moest ook helemaal een pak aan voor de stralingen en Indy moest op tafel gaan liggen.. Ze ging helemaal over dr toeren.. Zo heb ik haar nog nooit gezien.. Die vrouw die bij Indy en mij bleef probeerde die pap te geven maar Indy ging alleen maar harder huilen.. Na een minuut zei die vrouw tegen mij dat ik even boos moest worden dat ze dan wel stil zou blijven liggen.. Ik dacht boos worden??? Keek is naar Mirko die keek mij al aan en knikte is van nee.. En toen zei die vrouw van mevrouw uw moet ook wel mee werken.. Ik keek naar Indy en dacht doei.. Ik ga niet boos worden.. Ze zat helemaal onder die pap, kon amper ademen, dr gezichtje was helemaal rood van het huilen heb die vrouw opzij geduwt en mn meisje van tafel gehaald.. Zijn die gek.. Toen kwam de arts en zei hij van zo gaat het niet werken kalmeer haar maar dan proberen we het opnieuw.. Pfff kalmeren.. Die was niet meer kalm te krijgen.. Ze liet me ook echt niet meer los.. Dus de arts zei dat het onderzoek niet door kon gaan.. Ik zei oh lekker en dan?? Zei tie is niet mijn probleem bespreek dat maar met de kinderarts… Mirko was woest… We zijn gelijk naar de poli van de kinderarts gelopen en heb alles verteld. We mochten er Maandag tussen.. Gelukkig.. Ondertussen was Indy nog altijd niet rustig.. Ademde nog altijd moeilijk en liet mij nog steeds niet los.. Arm kind.. In de auto viel ze in slaap en toen we thuis kwamen sliep ze nog… Heeft ze een paar uur in dr bedje geslapen maar daarna wilde ze niks meer.. Niet eten, niet drinken en zelfs niet spelen…Ze zat maar zielig op de bank.. Ben er echt van geschrokken heb Indy nog nooit zo gezien.. Heeft een paar dagen geduurd voor ze weer helemaal de oude was… Wat een impact heeft dat op zn kleintje zeg…

Afgelopen Maandag moesten we dus terug naar de kinderarts.. Indy liep vrolijk het ziekenhuis binnen tot bij de trap.. Mirko tilde haar op en we liepen naar boven.. Hij zette haar boven aan de trap weer neer maar gelijk weer paniek.. Of dat ze het nog weet… Ze hing gelijk weer huilend aan mn been. Dus dan maar dragen.. Even in de wacht kamer gewacht en toen mochten we naar binnen. Eerst keek de kinderarts haar na.. Werd ze gewogen.. Ze weegt nu 11.850 kilo.. En daarna mochten de kleertjes weer aan en mochten we naar het kamertje van de kinderarts.. Hij zei ik laat de keuze bij jullie maar ik heb 2 opties… Mn hart zat al in mn keel.. Hij zei optie 1 is een ander onderzoek. Dan krijgt ze een sonde en moet ze 24 uur in het ziekenhuis blijven. Dus 1 nachtje hier blijven.. En optie 2 is medicijnen proberen tegen Reflux.. Maar hij had liever een onderzoek omdat hij niet kan bewijzen dat het Reflux is.. Hmm… Dus ik zei hoelang mag ze die medicijnen proberen dan?? 1 maand en dan terug.. Nou doe dan maar eerst medicijnen proberen! Ja kan ook zei tie.. Mocht het dan niet werken kunnen we alsnog het onderzoek doen. Nou prima zo! Moet er nog even niet aan denken dat ze 24 uur met zn sonde in dr neusje moet liggen hoor bah.. Dus we zijn nu anderhalve dag bezig met die medicijnen.. Is nog al wat hoor.. Na elke maaltijd krijgt ze iets en dan tussendoor ook nog. Moet met een spuitje in dr mond.. En Indy vind het nu al vreselijk.. Zodra we komen met die spuit is ze weg en zegt ze nee nee nee bah.. Nee pff… Heb zelf ook is geproeft maar het is ook gewoon niet lekker dus hoop dat als het gaat werken ze nog wat anders krijgt. Gisteren dacht ik van het doet niks maar als ik naar vandaag kijk.. Heb toch het idee dat Indy wel heel vrolijk is en ze heeft nog niet gespuugt.. Dus zou het dan toch Reflux zijn..?? Ik hoop in ieder geval dat er geen onderzoeken meer volgen.. We moeten nou 23 augustus terug. Dus hoop echt dat het weg blijft!!

Ik hou jullie op de hoogte!

Hier nog een paar foto's van Indy: