Vriendinnen
Hier even een blogje over hoe ge-wel-dig mijn vriendinnen wel niet zijn! (NOT!)
Vriendinnen zijn schaars, dat is de afgelopen tijd maar geblekenOp vrienden moet je echt kunnen bouwen, maar ik kan dat niet, ze zijn zo raar. Ik ben er achter gekomen dat ik eigenlijk helemaal geen vriendinnen heb, en dat is om de volgende reden; Begin 2007 kreeg ik een vriendin...een hele goede vriendin. Ik deelde mijn lief en leed met haar. Zij kende mij door en door, en ik haar. Totdat zij er vandoor ging met mijn sexverslaafde ex, die wel 20x per dag kon. Toen ik haar dat kenbaar maakte, dat je zowat de hele dag met hem in bed lag als je bij hem was, geloofde ze me niet. 2 dagen dagen later kreeg ik een privé bericht op Hyves van haar dat ze ''die onzin'' die ik vertelde niet geloofde en dat ze ook geen getuige op mijn huwelijk zou zijn. Dit kwam natuurlijk als donderslag bij heldere hemel. Ik ben er wel even flink kapot van geweest, maar zij is het niet waard om over te treuren. Ik heb haar gewaarschuwd tenslotte. Of het nou zo verstandig was van mij om haar dit te vertellen, weet ik niet, maar mijn (ex) vriendin is vrij preuts en ik zou nooit willen dat zij iets tegen haar zin in zou doen, dus toen dacht ik er goed aan te doen. Nou, dat was dus einde vriendin 1. Vriendin 2 is weer een heel ander verhaal; die vriendin heb ik namelijk nog, maar vertel niet hoe!! Altijd is ze alleen maar met zichzelf bezig. Ruzie met haar vriend, het is uit met haar vriend, en ze zit in een visuele cirkel, en ze komt er nooit meer uit....blablabla! En om niet op te laten vallen dat ze eigenlijk alleen maar aan zichzelf denkt stuurt ze regelmatig een sms'je met de tekst: Hoi Suus, hoe is het met je? En met Maarten, en je nieuwe huis, en de baby?? Als je dan een enthousiast antwoord terug stuurt krijg je weer een sms terug dat weer uitdraait op haarzelf. ''Ja, maar ik....'' Altijd dat ikke ikke ikke. En ze zegt áltijd; ''Suus, als je problemen hebt, kan je altijd bij me terecht hoor''. En dan komt ze langs om gezellig te praten, en dan is ze ook echt wel attent hoor. Dan neemt ze een rompertje voor onze nog ongeboren baby mee. En daar denkt ze dus haar hachje mee te redden. Nou mooi niet dus! Altijd maar over je eigen problemen praten terwijl ik misschien ook wel een keer wil zeggen; Hallooooo, ik ben er ook nog hoor! En dat ze het zelfs nog heeft durven flikken, om op de 20 weken echo een sms te sturen: Je gaat toch niet tegen anderen zeggen dat het uit is met mijn vriend?? En dan 5 minuten later erachteraan: Maar hoe was je 20 weken echo? Zoooo slap! Ik kan er zó niet meer tegen. GGRRHH! Word er zooo boos om. Het liefst verbreek ik het contact met haar maar dat durf ik niet. Ik ben daar te schijterig voor. En ja...dan hebben we als laatste nog vriendin nummer 3. Een schat van een kind opzich hoor, maar ook alleen met zichzelf bezig. Vergeet continue afspraken en komt altijd te laat. Dan denk ik: als ik echt zo belangrijk voor je ben, vergeet je toch niet (4keer achterelkaar) een afspraak?? En dan komt ze wel eens een keer en dan krijg ik 1000 verontschuldigingen, maar ik kijk daar doorheen. En vriendin nummer 3 is 21 jaar en ik 19, maar ó, wat is zíj onvolwassen. Nog volop in de pubertijd en altijd alleen maar bezig met make-up, jongens en haar Blackberry. En dan laat ze op Hyves zien met welke groep jongens ze nou weer is uitgeweest. Dan denk ik: mens, word eens volwassen. En ze vraagt ook nooit hoe het met mijn zwangerschap gaat, behalve als ik het onderwerp zelf aansnijd, maar uit zichzelf; HO MAAR! Ook met haar zou ik het liefste 't contact verbreken, maarja....weg sociale contacten! Dat was vriendin 3.
Ik zoek gewoon een échte vriendin op wie je altijd kan rekenen, in goede en slechte tijden!
Zoooo, blij dat ik dit ff van me af heb kunnen schrijven!
Kuss xxx
reacties (0)