20-weken echo

Ja. ja een verslag van de 2o weken echo en dat met bijna 26 weken zwangerschap.

Het was 25 oktober 2013 en de 2o weken echo stond gepland voor die middag. BIj het wakker worden waren we er nog niet uit of we wilde weten wat het geslacht was. Dus daar moest nog wel even over nagedacht worden die dag. We hadden een betje tweeestrijd. Ik wilde het wel weten en manlief niet. Dus wat wordt het dan. Ik had een heel sterk voorgevoel dat het een jongetje zou zijn en wilde voor mezelf ook wel even de tijd hebben om aan het idee te wennen als het een meisje bleek te zijn. Laat ik voorop stellen dat een meisje ook heel welkom is hoor, maar meer dat ik er even aan zou moeten wennen. Onderweg naar het ziekenhuis besloten dat we het dan toch wel wilde weten.

wachten in de wachtkamer duurt dan lang.... Maar eindelijk mochten we dan toch naar binnen voor de echo. Het kindje bewoog goed en alles lijkt er goed uit te zien. Geen bijzonderheden, maar het hartje is niet goed zichtbaar van 1 kant en ook het geslacht is niet te zien bij die echo. Dat is dus even lastig, maar we kregen een vervolg op deze echo.... Dus nog een kans om te kijken of het hartje echt goed was, wat ze wel vermoedde op basis van wat ze zag en de hartslag die ze hoorde. De volgende afspraak was 4 weken later op 22 november.

wachten wachten en nog eens wachten...

Eindelijk was het dan 22 november. Zouden ze nu wel kunnen zien of het hartje goed is en wat het geslacht is. Eenmaal in de echokamer bleek het kindje lekker met zijn/haar rug naar de voorkant toe te liggen dus het hartje was niet zichtbaar en het kindje wilde niet draaien. Daarnaast was het geslacht niet zichtbaar, want het lag met de billen achter mijn navel. Daar zit door het verwijderen van mijn galblaas een heel mooi litteken in, waardoor er een mooi zwart gat op de echo ontstaat.

Ja en wat doen we nu. We hbbne het hartje niet gezien, maar we kunnen ook niet te lang wachten want dan is het niet meer zichtbaar. Gaan we aannemen dat het goed is, want je moet toch in het ziekenhuis bevallen of gaan we toch nog een afspraak maken? Ze twijfelde. Nu hebben we bij onze zoon ook twee keer een 2o-weken echo gehad, omdat deze niet goed lag en het hartje niet helemaal zichtbaar is. Bij mijn moeder in de familie zitten wel wat hartafwijkingen dus ik wilde het wel zeker weten.

Nou okay, dan kon er nog wel een afspraak gemaakt worden, maar dat was dan wel de laatste. De afspraak stond gepland voor vandaag, maar moest verzet worden omdat het in het ziekenhuis niet kon. Ze hadden mij gebeld en de voicemail ingesproken dat het gister om half 4 zou zijn en dat als dat kon dat ik dan niet meer hoefde te bellen.

Niet gebeld, want wij konden wel. Wordt ik gister om kwart voor 3 gebeld, waar ik bleef want er stond een afspraak gepland voor kwart vor twee. Nou niet dus, maar ze vonden het wel vervelend en we konden aan het eind van het spreekuur dan nog wel even komen voor de echo. Dat zou om kwart voor 5 zijn, want het spreekuur liep om half 5 af, maar ze liepen al wel wat achter. UIteindelijk werd het kwart over 5 en dan duurt wachten lang.

Het kindje lag gelukkig perfect voor het hartje en dat ziet er allemaal helemaal normaal uit. Dus dat is een hele geruststelling.

Nu het geslacht nog..... ze wilde nog wel even kijken of ze het kon zien, maar ja je raadt het al we kwamen weer die navel tegen die in de weg zat. Dus ik wilde het eigenlijk al opgeven en toen zei ze, misschien kan ik het op een andere manier wel zien. Ik ga het nog even proberen, want het is natuurlijk wel leuk als je het weet. Nou ja daar kwam het in beeld en ze zegt. Zie je het zelf? Euh... nee. Ik zie geen piemeltje en dat had ik wel verwacht. Toen kwam de reactie: haha... ik zie schaamlipjes. Dus het is echt een meisje.

Wat? Nee dat kan niet mijn voorgevoel zei zo iets anders. Euh. Daan zei wel dat hij een zusje kreeg als men het aan hem vroeg. Die heeft dus een beter voorgevoel...

We krijgen een meisje en zijn daar super blij mee.
Straks hebben we een mooi Koningskoppel.