Jaja spannende tijden

Van de week had ik niet zoveel tijd om een blog te schrijven. 

Het is zo dat Daan jarig is op 18 februari en we niet echt het risico wilde lopen dat hij op zijn tweede verjaardag grote broer zou gaan worden. Daarom hebben we de vorige maanden niet echt heel hard geklust en zijn we er niet super hard mee bezig geweest. De afgelopen maand begon het meer te leven en hadden we het er ook weer meer over. Toen we besloten hadden dat we nu wel ver genoeg bij de verjaardag van Daan zaten, kwamen we tot de ontdekking dat ik eigenlijk net mijn vruchtbare dagen gehad had. Dat was even een beetje balen, maar ja, dan gewoon volgende maand. Dus dat was eigenlijk al snel goed.

Dus ik was er eigenlijk helemaal niet zo mee bezig deze maand. Wel viel me op dat ik niet op de juiste dag ongesteld werd. Op het werk was het nogal druk dus ik dacht in eerste instantie dat het misschien daar wel door kwam. Nu heb ik dat verder eigenlijk nooit dus die gedachten was al wel gek. Toen ging ik op het werk aan een collegaatje vragen hoe het ging, want ik weet dat ze nu een aantal weken zwanger is via een lang traject. Nou zeg ze. Het gaat goed en ik heb geen klachten en dat vind ik wel lastig. Het enige wat ik voel is soms geborrel in mijn buik. Daar gingen mijn raderen. Zou dat het dan zijn dat het zo onrustig is in mijn buik. Weer naast me neergelegd en heel hard aan het werk gegaan. Toen op de terug weg naar huis had ik haast en fietste dus aardig door. Ik ging over een hobbel en dacht. AUW mijn borsten!. Dit is vreemd dacht ik nog, normaal geen last van als ik ongesteld moet worden. (het kwartje viel nog niet helemaal). 

Diezelfde avond roept manlief. Ik weet niet wat jij hebt hoor, maar je bent kribbig en valt steeds in slaap op de bank. Gezellig om met jou in 1 huis te wonen. Ik boos. dit vond ik nergens opslaan. Dit bedoel ik zegt hij. Je schiet om niets uit je slof en kan een grapje niet waarderen. Normaal zou je er om kunnen lachen.

Toen begon het kwartje langzaam te vallen. Dus meteen maar op tafel gegooid. De reactie was. Dat kon toch niet want we waren te laat. Hmmm/ Dat dacht ik ook, maar het lijkt nu toch echt anders. Dit alles was op donderdag. Dus nog met enige moeite gewacht tot zaterdag met testen. Wat vond ik dat dit keer spannend zeg.De vorige keer vond ik het minder spannend.

De test was positief. Schrik, maar we konden wel snel schakelen. Dus met een goed uur konden we er al wel van genieten en waren we aan het idee gewend. Het is dan ook wel gek om te ontdekken dat je dan al 4 weken zwanger bent ruim. Vandaag is het 5 weken op basis van de menstruatie. Ik gok dat het met een echo nog wel iets aangepast zal gaan worden. Nu is de uitgerekende datum 11 maart 2014, maar ik gok dat dat 14 maart 2014 gaat worden en dat de geboorte datum uiteindelijk 03 maart 2014 zal zijn. (waarom geen idee, gevoel)

Net de verloskundige gebeld en daar kan ik 31 juli terecht voor de eerste afspraak. De echo is bij ons ergens anders en die staat nu gepland op 30 juli. Dat wordt dus nog even wachten.