Miscommunicatie tussen verpleegster en ons

dames,


er was gistern echt een miscommunitcatie maar ben de dokter en de verpleegster erg dankbaar ze hadden me ook naar huis kunnen sturen.


ik kwam aan om iets over 10 in het ziekenhuis van nijmegen, moest bloedprikken op de 3de dag van mijn menstruatie is mij gezecht. dus vandaag dat ik daar aankwam op de zondag. melde me aan en er werd gelijk gezecht dat dit eigenlijk niet de bedoeling was, zo maar aankomen waaien op een zondag om bloed te laten prikken zij kon ook de papieren niet vinden. ook vroeg ze of ik had gebeld, waarop mijn antwoord was:'nee, volgens de dokter was dit beter en volgens diegene die achter de balie zat was dit absoluut niet nodig, ook hebben ze beide me niet verteld dat als ik het in het weekeind werd ik dan het beste op de maandag terug kon komen, het kon nu wel zo zijn dat de laboranten niet l mijn hormoonwaarders nu konder bepalen. maar ze zouden er alles aan doen om mij zo goed mogenlijk te helpen omdat ik niet naast de deur woon.


daar was ik ze dankbaar voor, en daar zat ik dan. te wachten.. wachten wachten.. maar uiteindelijk zo tegen 10 voor 12 mocht ik meekomen en konden ze dan eindelijk bloedprikken, 3 buisjes.ze zou ze gelijk wegbrengen zodat ze nog konden worden nagekeken. ze hebben beide hun excusses aangeboden voor de miscommunictie, maar ik ben allang blij dat ze er alles aangedaan hebben. ( ze moesten me opnieuw in het systheem zetten).


na het prikken mocht ik nog 5 minuten blijven zitten, alle lichten gingen uit en daar zat ik dan helemaal alleen, na 3 minuten ben ik opgestaan en na huis gegaan.


nu hopen dat niet al mijn hormoonwaardes verloren zijn gegaan en dat ze alles kunnen nakijken. en is dat niet zo ga ik wel weer terug. en anders moet ik 31 december nog maar een keer bloedprikken voor de waardes die ze toevallig niet hebben.


ik /wij hebben besloten dat ik 31 december alleen ga omdat onze honden, vooral die van 7 ontzettend bang is voor vuurwerk en ik niet lekker zit dan in de wachtkamer blijft mijn man thuis om op te passen. er word toch op die 31ste niets besloten, krijg alleen de uitslag en misschien wat informatie, maar hebben samen toch al besproken dat we mochten we toch doorgaan met bv eiceldonatie toch pas ergens in april of mei. dus neem nog geen beslissing. ga natuurlijk als ik bv gewoon medicijnen of zo moet slikken voor die hormoonwaardes dat ga ik natuurlijk wel doen.


heel veel liefs..

419 x gelezen, 0

reacties (0)


  • rosella

    In de weekenden doen ze niet alleen als het echt nodig is.

  • rosella

    lastig he als de arts dingen uitlegt zo ingewikkeld dat je het snel weer vergeet voor hun zo gemakkelijk maar voor ons toch moeilijker en je bent nerveus dat je de helft ook niet hoort. Geef niet hoor kom op moet gaan lukken hoor. Anders vraagt je het maar hier hoor. s6

  • Blossem

    meissie toch ik hoop dat de arts zijn excuus gaat maken want het is niet normaal wat jij allemaal doormoetmaken ik snap ook niet dat er zooo slecht is gecommuniceerd.. Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt... sterkte en spreek ze er wel op aan..

  • lynn12

    Fin dat ze je toch hielpen, succes meis!

  • lucie161

    Gelukkig kon het bloedprikken dan toch nog door gaan. Eind deze maand heb je dan het resultaat van je hormoonwaarden. Dan weet je weer wat meer. Veel succes nog.

  • saar-tje

    Nou zeg lekker die duidelijkheid
    Heel goed dat je je niet weg hebt laten sturen!

  • netjeuh

    Wat fijn dat ze je toch geholpen hebben... helaas zijn er veel communicatie problemen in de ziekenhuizen! Succes!

  • justin jenna

    fijn dat je toch terecht kon xxx

  • hope4life

  • danika

    Wat een gedoe, dag 3 is dag 3 toch, ook in het weekend vind ik...gelukkig kon het wel geprikt worden en kwam je niet voor niets...
    Sneu he dat voorwerk voor die beestjes...

  • juffrouw piertje

    Wat vervelend. Gebeurd helaas wel vaker en ik vind het zo slordig. Gelukkig is het opgelost maar leuk is anders! Ik hoop dat het goed is gegaan en niet nog een keer overnieuw moet. Succes met je volgende afspraak. Ik snap dat je dan liever alleen gaat. Ik kan het ook niet om mijn dieren achter te laten en wetende dat ze angstig zijn.