Blaasontsteking en Babyshoppen part 1

Het is zover. Heb het 20 weken zwangerschap weten te ontlopen en uit te stellen, maar vannacht kon ik er niet omheen: blaasontsteking. Begon eigenlijk gister al met een niet bepaald lekker ruikende urine. En vannacht was het continu het bed uit voor een nepplas. Vanmorgen dus maar eens in een potje geplast. Mooie lichte, heldere urine. Huh? Twijfel twijfel twijfel... Toch maar de huisartsenpost gebeld met enig schuldgevoel om daar voor een niet super zekere blaasontsteking een dokter lastig te vallen. Maar ik mocht gewoon komen: 'even een stikje erin en een stikje eruit, geen moeite voor ons hoor', stelde de assistente me gerust. Maar het bleek toch een blaasontsteking, dus even dat stikje erin en eruit resulteerde in een flinke wachtbeurt in overvolle huisartsenpost. Uiteindelijk kort een dokter gesproken, kuurtje gekregen (na ook weer erg lang wachten bij de apotheek) en kweekje op de brievenbus.

We waren goed en wel thuis, ik was de boodschappen nog aan het uitpakken die we in alle haast voor het doktersbezoek nog hadden gedaan, en daar stonden de opa's en oma voor al voor de deur. Het ging gebeuren: het grote babyshoppen!

Op naar de babydump. Gewapend met kennis dat we voor een zoon zouden gaan shoppen en vol opwinding de winkel in. En het was zooo leuk, maar uiteindelijk ook vrij snel gepiept. Eerst maar eens de wandelwagen. Vooraf op internet al flink gegoogled en recenties gespot. Maar hahaha, dan loopt het allemaal anders. De verkoopster vroeg naar onze prioriteiten en liet ons een stuk of 5 a 6 wagens zien. Sommigen vielen meteen af: niet opklapbaar genoeg, te stuitererd/wiebelend enz. En toen nog een paar rondjes door de winkel met 2 overgebleven wagens. Maxi Cosi, of Mutsy zou het worden, grappig, geen van beide merken hadden we vooraf uitgezocht. En het is de Maxi Cosi geworden. Gewoon prettig zwaar en lekker stabiel om mee te rijden. De blauwe was afschuwelijk! En de andere kleurtjes eigenlijk ook niet super mooi. Uiteindelijk bruin geworden. Toen de babykamer. We wilden geen wit, maar haha, ook daar uiteindelijk wel op uitgekomen. Tenminste, deels. Er zitten donkerbruine vlakken op de meubels. Ook leuke bruine/beige details uitgezocht: lamp, klamboe, verschoonkussen. Staat echt zooooo mooi bij elkaar. Maar had achteraf dus ook voor een meisje gekund, geen enkel blauw detail uitgezocht. Vervolgens nog wat kleine zaken: dekentjes, lakentjes, boxkleed, babyfoon... Helemaal leuk. Met een uitgedunde bankrekening maar een voldaan en gelukkig gevoel konden we lekker onderuit op de bank zakken thuis.

Babyshoppen deel 1, groot succes. Op naar shopronde 2 en 3, de kleertjes en nog gordijnen/verf ed. Helemaal leuk!!! En de overige details natuurlijk nog. Maar dat komt allemaal vanzelf. Tijd zat.

Wel een tikje emotioneel was het nog dat mijn vader en ik terug liepen naar de auto. Hij sprak uit hoe leuk hij het had gevonden. En toen: 'maar het is niet compleet. Je moeder zou hier zo van genoten hebben'. Slik, ik had nog niet aan mijn moeder gedacht, maar hij heeft gelijk. Niemand zou hier meer van hebben genoten dan zij. Maar we waren er allebei even stil van, mijn moeder in allebei onzer gedachtes. En zo was ze er toch een beetje bij vandaag, zelfs nog 10 jaar na haar overlijden.