23 weken zwanger

lieve bb'ers,

Weer eens tijd voor een blogje...want 'time flies'. Vandaag ben ik alweer 23 weken en 4 dagen zwanger.

Na de 20 weken echo (waar ik later nog een klein blogje over zal schrijven, geen tijd gehad tot nu toe!) ging de tijd helemáál snel. Mijn buik groeit gestaag! Net als in mijn vorige zwangerschap zie je mijn buik per week dikker worden. Waar gaat het héén?, vraag ik me regelmatig af...  En wéér moet ik deze week wennen aan mijn nieuwe omvang, ha ha. Reglematig zeg ik tegen mezelf: laat die buik toch hangen en neem je volle omvang in!

Ik ben verleden week met mijn hubbie 5 dagen naar Rome geweest. Hij moest daar heen voor zijn werk (dirigent). We zijn met het hele koor geweest. Het was super! Het was wel zwaarder dan gedacht. We hebben enorm lange dagen gemaakt (er was nog zat vrije tijd!), en veel gelopen. Maar... je bent toch veel sneller moe. Had het zeker niet willen missen! Heb er wel een paar dagen van moeten bekomen! 's-nachts om half 1 waren we thuis. De volgende ochtend moest ik weer om 9 uur in het ziekenhuis zijn voor een glucose dagcurve meting. Je wordt dan geprikt om 9, 12 en 2 uur. Omdat ik nu bij de verloskundige in het ziekenhuis loop moest ik deze meting doen.

Afgelopen maandag moest ik voor het eerst naar de verloskundige in het ziekenhuis. Vanaf ga ik niet meer naar de verloskundige in mijn woonplaats. Dit vanwege het syndroom van Asherman en de operatie die ik verleden jaar ondergaan heb (voor het verwijderen van de verklevingen) De uitslag van de glucose dagcurve was helemaal in orde, en ook mijn ijzer (8,6) was goed. Verleden keer was het 9,1! Dit was uitzonderlijk hoog werd me verteld en dit zie je niet vaak bij vrouwen.

Voor de rest voel ik me super! 's-Avonds zak ik vaak echter helemaal in, versleten!

In Rome voelde ik de baby niet zoveel bewegen overdag. Dit omdat we de hele dag bezig waren. Nu ik weer thuis ben voel ik de baby gedurende de dag en avond regelmatig bewegen. Nog niet heel heftige bewegingen (licht kriebelend), maar zeker aanwezig, en steeds vertrouwder. 

Ik voel me dus super, maar toch voel ik me ook onrustig. Vanwege alles wat nog gedaan moet worden. Ik heb het maar druk met opruimen/uitsorteren etc. Ons zoontje heeft nu een nieuwe kamer. Alles moet weer gereorganiseerd, net of ik grote opruiming hou. Gelukkig helpt mijn moeder me. Het lijkt wel op de vijand ons op de hielen zit! Maar er is heus nog genoeg tijd! Pfffffff.... doodmoe word je er van! Vandaag dacht ik 'het is even genoeg'. Lekker zitten spieden op marktplaats naar een wiegje... tijd om even weg te zwijmelen....

Voor de rest ben ik een heel blije zwangere!

liefs,

Zomerwens