Bevalling

zo daar gaat ie dan.....
het heeft even geduurt, maar ja als je zelf kinderen hebt dan weet je wel waarom....druk druk druk!
waar gaat deze blog over?
DE BEVALLING/ GEBOORTE VAN ONZE MOOIE DOCHTER BABETTE!

zondag middag ong 17.00u
hmmm ik geloof dat ik de kleine meid niet voel bewegen...wat nu?
tja ze zeggen dat je het minder voelt zo aan het eind van je zwangerschap weet je wat ik ga eens ff rustig op de bank liggen...wie weet!
maar nee hoor niks!!!
dus we bellen de verloskundigen
ze komt over een half uurtje en heeft al aan gegeven dat we zo ie zo naar het ziekenhuis moeten voor een ctg.
snel ff eten dus dan maar, heb zelf de was nog ff op gehangen!
18.00u de vk is er en luisterd naar het hartje...pfff gelukkig ze is er nog!
we kleden ons verder aan en owen vindt dat we de tassen voor een geboorte mee moeten nemen(slimme jongen) naar het ziekenhuis!
als we in het ziekenhuis zijn moet ik ruim een uur aan de ctg en helaas zie ik al dat er iets niet klopt...de hartslag moet tussen de 120 en 160 zitten maar zit steed rond de 180 en komt zeker niet lager dan 170!
dan komt de verloskundige van het ziekenhuis...judith.
ze heeft overlegd met de gyn en wil nog ff een echo maken en een inwendig onderzoek doen.
bij de echo blijkt dat ik helemaal GEEN vrucht water meer heb en het inwendig onderzoek verteld ons dat ik 1cm ontsluiting heb, na nog een overleg met de gyn wordt ons verteld dat de baby zo snel magelijk geboren moet worden en dat ik gelijk moet blijven!!!
oei dat is toch wel ff slikken we gaan naar buiten om oppas voor owen te regelen enz enz.
dan is het in middels 21.45u en wordt ik opgenomen en er wordt direct gel ingebracht om de weeen op te wekken, owen is dan nog bij ons en vindt het toch wel heeel spannend en is bang dat er wat met mama gebeurt...we stellen hem gerust en dan zijn opa en oma er, en dat is maar goed ook want de eerste weeen dienen zich al aan!!!
het gaat dan allemaal heel snel, ik kan nog 2x naar het toilet en dan zijn mams en sjaak er!
maar de weeen zijn dan al zo heftig dat de verloskundige voorsteld om mijn ouders weg te sturen voor meer ontspanning en een prikje in mijn been te geven zo dat ik het beter aan kan!
sorry pap en mam maar ik ben het met haar eens dus ga maar naar ons huis en dan bellen we als er wat is!!
die prik is trouwens geen pretje om te krijgen maar al snel voelt het dan al wel goed en lich ik heerlijk ontspannen de weeen weg te puffen.
maar hellaas de hartslag van de kleine blijft veel te hoog en daalt soms naar 60 of lager...niet oke dus!
de gyn wordt er bij geroepen en ze besluiten dat de kleine er nu echt snel uit moet...dus breken ze mijn vliezen, de prik was dus voor niks want als de vliesen gebroken worden barst de hel los!!!
tijdens het breken van de vliesen wordt er een soort infuus in de baarmoeder gebracht waar door ze constand vocht door laten stromen, dit zodat de baby wat meer lucht krijgt...de vruchtzak wordt dan weer wat opgeblazen.
erg smerig dat kan ik je wel zeggen als je dan een wee krijgt lijkt het constand of dat je in je bed licht te pissen!
en wat nog veel erger is, de weeen stoppen niet meer en komen in een grote storm vloed langs!
maar hellaas ook dit gaat volgens de verloskindige niet snel genoeg...later hoor ik van tonny dat ze echt in paniek zijn geweest, de baby´s hartslag daalt steeds lager en er wordt zelf al een chrascar neer gezet voor haar...geen pretje dus om als vader alle maal te moeten zien!
op dat moment heb ik nog maar 5cm ontsluiting en krijg ik een infuus om de weeen te stoppen de baby moet er uit dus gaan ze me klaar maken voor een keizersnee!!!
maar hellaas mijn lichaam wil echt anders dan dat zou moeten, na 10min zou het infuus zijn werk moeten doen en zouden de weeen minder moeten worden!
niets van dit is waar, de weeen worden heftiger en heftiger!
nog meer paniek dus!!!
nu ook bij mij want ook ik heb door dat het echt niet goed gaat met de kleine...help haar maar zeg ik dan nog!
ze denken dat het goed is als ik op mijn linker zij ga liggen...het scheind dat kleindjes dan meer zuurstof krijgen.
als ik op mij zij lig weet ik niet meer waar ik het zoeken moet....oooooooooo schips wat een pijn!!!
en ik moet naar de wc gil ik!!!
naar de de wc?
terug draaien dat zijn persween...en dan, dan gaat het echt zo snel!
en alles tegelijk...ik krijg kramp in mijn been, weet niet meer hoe ik een hap lucht moet nemen, moet huilen van de pijn enz enz enz.
maar er is geen tijd om dat allemaal te verwerken ik moet persen en wel direct ik heb in 0.30min 10cm ontsluiting gekregen!
en iets wat wel een kwartier duurt gebeurt in 2min!!!
ja ja jullie lezen het goed 2min!!!
3 pers weeen en een knip en 2 min later is ze er al, onze mooie dochter en wonder...BABETTE!!!

schips...ze is helemaal blauw en huilt niet...maar gelukkig dit trekt snel bij en ze zet het ook op een krijsen!!!
dan wordt de placenta geboren, de navelstreng wordt door paps door geknipt ik wordt gehecht en kleine babette wordt gecontroleerd!
ze doet het goed en alles zit er op en er aan!
ze is dus geboren op....

MAANDAG 28 DEC OM 02.37U
ZE HEET BABETTE ADRIANA BENNER
WE NOEMEN HAAR BABETTE
ZE IS 49CM EN WOOG 2495 GR
EN ZE IS ECHT EEN PLAATJE!

hoe zo heeft dit verhaal zo lang op zich moeten laten wachten?
als kindjes zo klein zijn wordt er bloedsuiker geprikt en hellaas was deze bij babette te laag!
ze moest dus in het ziekenhuis blijven en kreeg een glucose infuus...hellaas ging ze toen ook nog eens spugen en kreeg ze dus ook nog eens zonde voeding, waardoor ze nog langer moest blijven!
het lijkt of dat we eeuwig in het ziekenhuis zijn geweest maar gelukkig mochten we op donderdag 31dec al weer lekker naar huis!!!
met babette en de rest van ons gezin gaat het goed, het is wel weer ff wennen en vermoeiend maar ach we hebben er een prachtige dochter/zusje bij en dat is het belangrijkste!
vandaag is ze weer gewogen en ze is de schade goed aan het inhalen...ze weeg nu al 2800gr!

nou een heel verhaal en misschien wel helemaal niet intresant om te lezen maar voor mij wel lekker om eens op te schrijven...het heeft een behoorlijke inpakt op ons gehad!!!

lieve babette,
mama is blij dat je bij ons bent en dat je gezond bent!!!
ik dank god op mijn knieen dat alles toch nog goed is gekomen en ik wens jou een heerlijk, gelukkig, gezond en liefdevol leven!
dat je maar een mooie grote meid mag worden en dat wij...papa, mama en owen nog lang van je mogen genieten!!!
dikke x mama