Beste Allemaal,
Ik kan het niet geloven, 29 weken, soms kruipt de tijd en nu vliegt het weer voorbij. Vorige week heb ik mezelf af en toe nog net na mijn werk over de deurmat kunnen slepen en viel vervolgens uitgeput in slaap, nu heb ik de balans wat terug gevonden...... zwanger zijn kan echt doodvermoeiend zijn ! Gelukkig heb ik ook nog steeds dat gelukzalig gevoel, we zijn echt super happy, een kleintje erbij, we kunnen echt niet wachten. Rugklachten, oprispend maagzuur, zwaar lijf, buiten adem, ik neem het allemaal maar aan, hoort er bij, toch neem ik wel langzaam gas terug. Ben ook al wel bezig een beetje een soort van nest te maken... nesteldrang lijkt vorm te krijgen. We wetne niet of het een jogen of een meisje word, soms vind ik dat jammer meestal maakt het me niet uit....... nog wel een jongensnaam bedenken, niets maar dan ook niets lijkt bij onze nieuwe aanwinst te passen, ach we dromen nog maar even voort, voor nu groet en sterkte allemaal, yve
reacties (0)