Update

Dag dames,

Ookal ben ik niet meer zo actief op bb toch wil ik even
Een kleine update van hoe het er bij ons nu voor staat..

We hebben een tijdje geleden de keus gemaakt om het komend jaar onze kinderwens te 'parkeren' en zal ik/wij gaan investeren in onszelf. Psychisch hebben de miskramen een behoorlijke deuk gegeven, waar ik zo van ondersteboven ben geraakt dat - hoe moeilijk en dubbel ook- dit nu de beste keus/stap is om te zetten.

Ondanks dat hadden we de afspraak bij de Gyn nog wel laten staan. Gisteren zijn we bij haar geweest en hebben we over dit alles gepraat. Ze had alle begrip voor ons en was erg meelevend. Ze vond onze beslissing om het een jaar lang te 'parkeren' heel goed en moedigde dit ook erg aan. Om hopelijk hierna sterker in de schoenen te staan en het beter aan te kunnen.
Ze gaf de hoop op een goede zwangerschap niet op. We hebben nog steeds 75% kans op een gezonde zwangerschap, belangrijkste is dat we onze leeftijd 'mee' hebben zitten. Ik ben nu 29jr dus we hebben nog even te gaan...
Maar goed, dat zijn de feiten en gevoelsmatig beleven we dat uiteraard heel anders en is dit een schrale troost voor ons.
We hebben zelfs het woord adoptie laten vallen, als elke x een zwangerschap eindigd in een miskraam dan trekken we het allebei niet meer. Psychisch geeft het zo'n dreun op mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld. Dat wil ik niet meer.

We hebben besproken wat zij evt voor ons zou kunnen doen bij een volgende zwangerschap.
We hebben afgesproken over een jaar terug te komen en dan ga ik starten met aspirine (ook wel ascal genoemd - bloedverdunners).
Ookal heb ik de stollingsziekte niet (wel erfelijk in mijn familie) ik ben er wel drager van en icm de herhaalde miskramen wil ze me dat tzt toch geven. Dat is eigenlijk ook het enige wat nog mogelijk is voor haar om voor ons te kunnen doen. Daarnaast zei ze dat we elke week een echo mogen, mocht ons dat helpen/ geruststellen en ze wil ons tegen die tijd goed begeleiden in het proces 'zwangerschap'.

We voelden ons begrepen en serieus genomen en ookal hadden we niet veel meer verwacht dan dit antwoord, we zijn 'blij' dat we de afspraak toch door hebben laten gaan. We proberen het nu weer los te laten. En ik zal gaan werken aan mijn psychisch herstel mbv therapeuten.
Voelde me gisteren wel erg ongelukkig na het gesprek. Mislukt en waardeloos als vrouw.
Mja.... Life goes on en we proberen er het beste van te maken.

Ik wens jullie allemaal het allerbeste en ik kom zo nu en dan even koekeloeren hier. Sorry als ik niet veel reageer, moet het echt even loslaten.
Dikke knuffel van mij xxx