Pff,tis wat. Ik mis mijn liefje... Hij is inmiddels al weer 4 weken weg, nog 2 weken en dan is hij weer thuis. Af en toe mis ik hem enorm. De tijd gaat snel met een wandelende, zeurende, blij, verdrietige, moeie peuter. Dat is maar goed ook, al voel ik me soms gewoon een beetje schuldig tegenover Frika (werknaam van de baby). Voor mijn gevoel heb ik veel meer tijd aan de zwangerschap van mijn zoon besteed. Daarom ben ik blij dat ik op de Yoga even tijd heb voor dit nieuwe wondertje. Manlief mist soms ook heel wat. Dit kindje is absoluut niet schuw.... Welke hand er ook op mijn buik gaat, ze zal altijd reageren.
Daarom is het soms best lastig om het "alleen" te doen...Ik tel de dagen al weer af totdat ik de liefde van mijn leven weer veilig in mijn armen kan houden en we samen kunnen genieten van onze mooie, lieve peuter en het kindje in aantocht!
reacties (0)