Zo blij!!!

Afgelopen week alweer 2 echo's achter de rug en ons kleintje groeit volop en beweegt al fantastisch! Vandaag 11,1 weken zwanger! 

Qua kwaaltjes ben ik vreselijk misselijk en vaak moe, maar verder mag ik niet klagen! Manlief wel, want mijn emoties schieten heerlijk alle kanten op! Hihi! De kinderen waren gisteren mee naar de echo en daar hebben we voor het eerst ook het hartje kunnen horen, wat prachtig! Volgende week vrijdag hebben we de nekplooimeting en in het Sinterklaasweekend gaan we het onze ouders vertellen! Deze laatste keer hebben we daar wat langer mee gewacht! Mijn dochter en zoontje waren zwaar onder de indruk? Mijn dochter geeft al vaak kusjes op mijn buik en zegt tegen de baby: ' baby, ik hou van jou' en mijn zoontje wilde elke keer weer opnieuw het hartje van de baby horen tijdens de echo. 

Elke keer vind ik de echo echo's nog erg spannend (zo spannend blijkbaar, dat ik de volgende dag altijd spierpijn in mijn schouders heb).... Maar, ik merk ook dat ik er nu meer in durf te geloven dan bij de zwangerschap van mijn zoon. Na deze mooie en goede ervaring heb ik nu zoiets van: 'het kan ook goed gaan...' De gynaecoloog begrijpt mijn spanning en onzekerheid en ik mag gewoon bij haar om de twee weken op controle komen. Dat vind ik wel heel fijn. Er loopt een nieuwe pilot in het academisch ziekenhuis naar hartafwijkingen en nu mogen we daar al voor de eerste keer met 13 weken komen. Dan gaan ze het hartje van de kleine grondig onder de loep leggen. Volgende week dus de combinatietest. Wel bijzonder om te merken dat ik nu ergens ook een enorme rust ervaar omdat voor mijn gevoel met dit derde wondertje ons gezin echt compleet is. 

Hopelijk kunnen we aankomende week ons geheimpje nog even geheim houden... De kinderen maar veel afleiden met Sinterklaas etc. En dan volgend weekend hopelijk met een goede uitslag van de nekplooimeting het leuke nieuws aan onze ouders vertellen! Ben heel benieuwd naar de reacties! 

Liefs Mamaatje