Bevallingsverhaal Luca

Woensdag 22 juni

04.00 uur

s"ochtens vroeg wakker van erge buikpijn (achteraf waren dit al heftige weeen!). Op dit moment dacht ik nooit dat ik deze dag zou bevallen omdat ik net 34 weken zwanger was. Na een paar minuten ging ik even naar de wc omdat ik nodig moest plassen. Daar zag ik plotseling dat ik ook bloed verloor. Ik dacht: oke dit is mijn slijmprop en deze ben ik nou verloren.

09.00 uur

Op aandringen van mijn man heb ik toen toch maar even het ziekehuis gebeld. Tot mijn grote verbazing vertelde ze mijn dat het best zou kunnen dat mijn bevalling begonnen was. Ik dacht: dat kan nooit ik ben pas 34 weken zwanger. Na het bellen heb ik maar ff 2 paracetemol ingenomen en mijn man ging werken. Ik heb nog ff lekker geslapen omdat de buikpijn was vertrokken. Toen ik na een uurtje weer wakker werd heb ik mijn aangekleed en besloot ik om op mijn fiets even naar het plein te rijden om daar nog een paar boodschapjes te doen.

13.00 uur

Eenmaal daar  aangekomen liep ik naar de winkels en nog voordat ik er was braken midden op het plein mijn vliezen. Ik schaamde mijn dood en wist mijn totaal geen raad. VRESELIJK!! De  nachtmerrie van elke vrouw. Gauw ben ik een winkel ingelopen. Gelukkig wilde een vrouw mijn even naar huis brengen want ik was immers op de fiets gekomen en wilde echt niet op de fiets terug naar huis. Onderhand had ik mijn man gebeld en hij zou er snel aankomen. Ook had ik mijn schoonzusje gebeld. Zij zou naar mijn huis komen en mijn naar het ziekenhuis brengen. Toen de vrouw mijn thuis had gebracht stond mijn schoonzusje gelukkig al te wachten. We hebben snel nog even alle spullen bijelkaar gezocht en zijn toen snel naar het ziekenhuis gereden.

14.00 uur

Toen we bij het ziekenhuis aankwamen mocht ik gelijk naar de verloskamers. Onderhand waren de weeen flink op gang gekomen. Mijn man arriveerde na 15 ook. Gelukkig maar! Ik werd voor de 1x getoucheerd en had 4 cm onsluiting. Het ging allemaal heel snel en heftig. Daarom vroeg ik om een ruggeprik maar omdat het zo snel ging had het allemaal geen zin. Na de 2e x getoucheerd te zijn hoorde ik dat ik 8 cm ontsluiting had. ze vertelde mijn dat ik moest bellen als ik persdrang kreeg. Nou ze waren de kamer nog niet uit en ik gilde naar mijn man dat hij op het belletje moest drukken. Daar kwamen ze weer snel weer even toucheren en ja hoor 10 cm!

16.55

Eindelijk mocht ik gaan persen. Maar eerst kreeg ik nog een verdoving en een knip want de kleine had nood! En na 3 persweeen........en gecateriseerd te zijn.......

16.57

Werd Luca geboren! HOERA!!

Kortom het was echt een snelle en heftige bevalling maar ik zou het zo weer overdoen!