1 jaar!!

Tja en toen was het zover....

Jaren verlangt naar ons wondertje, wat was ik gelukkig tijdens mijn heerlijke zwangerschap. Ik voelde me een stralende zwangere en alles verliep voorspoedig. Vorig jaar braken deze morgen om half 8 mijn vliezen en juichte we omdat je geboren zou worden. Na een prima bevalling kwam jij op deze wereld, donkere haartjes blauwe ogen en een bijoortje als extraatje, we vonden je prachtig. Eenmaal thuis had je een klein beetje startproblemen maar al snel knapte je op en was je een makkelijke baby. De borstvoeding verliep niet gelijk vlekkeloos omdat je niet goed hapte, het deed pijn en was niet fijn, ik wilde echter niet opgeven en kolfde 10 weken daarna begon het weer te knagen ik wilde je zo graag live aan de borst, na wat adviezen over bloot tegen bloot contact gebeurde het toch, je hapte en vanaf die tijd werd het een geweldige tijd met de bv. Je groeide goed en na een half jaar kreeg je er bijvoeding bij soms in stukken, soms gepureerd je mocht het allemaal proberen maar de bv bleef toch zo'n 75% van je dagelijkse voeding tot een paar weken geleden. Toen beet je me en ik schrok daarvan en jij schrok van mij en toen ging het fout we waren beiden niet meer relax, het afbouwen werd gestart, ik vermoed dat dit je laatste week is waarvan je melk van mama uit een flesje krijg omdat je vanaf vorige week donderdag hapte en dan snel de andere kant opkeek en dan mij glimlachend aankeek van; Bedankt mam, maar het is goed zo.... Het klinkt raar maar ik ben er best behoorlijk emotioneel onder zolang naar uitgekeken, zolang naar verlangt en dan in 1x is het moment daar "de babytijd is voorbij".....De borstvoeding was voor mij een verlengstuk van de zwangerschap, ik kon hem iets bieden wat niemand anders kon maar goed ik ga ook zeker genieten van de dreumes tijd, je bent lang baby gebleven omdat je vrij langzaam was met zijn ontdekkingsreis maar het is er toch van gekomen sinds vorig weekend tijger je er op los en is niks meer veilig. Morgen is het zover dan gaan we je eerste verjaardag vieren, de hele familie is er vol van en mama tja die feest natuurlijk vrolijk mee maar kijkt toch nog een keer weemoedig achterom.

Dit was het dan mijn baby is morgen een dreumes..

Liefs Wilma