Zwanger

Wat een rare week, afgelopen zaterdag zei ik tegen Mike, haal toch maar even een test, bij een redelijknstabiele cyclus een week over tijd, zou het dan toch? Nee jo kan toch helemaal niet dachten we beiden.2 jaar geleden geheel door de medische molen gegaan en de oplossing was IFV. We besloten de stress en alles wat er bij komt niet in te gaan, mijn zoon was inmiddels 10. Het verdriet had ik er eigenlijk al van gehad, en ik was eigenlijk in een berustende fase terecht gekomen. Ik wilde geen verbitterd mens worden, maar zo'n 14 jaar geleden was mijn allergrootste wens een groot gezin.Efin zaterdagmorgen toch de test, 2 streepjes...In plaats van juichen, schreeuwen elkaar in de armen vallen reageerden we beiden geheel beduusd, daarna hadden we een dag vol afspraken dus konden we alleen stiekem naar elkaar glimlachen om ons wonder..We zijn ook allebei een beetje bang om te blij te zijn, stel dat het mis gaat.. Lastig en dubbel allemaal..Je wil het het liefst met mensen delen, maar ik geloof ook dat ik zo lang mogelijk wil wachten.. Pfff alles is dubbel. Ik voel me goed af en toe wat krampjes, tintelende borsten maar eigenlijk niks te klagen. Vrijdag is het 6 weken, ik kan niet wachten op de 12e week, misschien dat ik dan mijn gevoel volledig durf toe te laten.En te gaan genieten van het wondertje wat zich in mijn buik afspeelt.