Nog veel meer jeuk..

na het weekend heb ik weer contact gehad met het ziekenhuis over de uitslagen van het bloedprikken. mijn gal was minimaal verhoogd dus daar kreeg ik andere medicatie voor. ik wilde de gemaakte afspraak van donderdag omwisselen voor een telefonische afspraak aangezien ik geen vervoer had en het me heel veel moeite koste om daar te moeten komen. volgens de assistente was dit niet mogelijk en ook niet handig ik moest toch binnen 2 weken weer bloedprikken dus dan verschoven we de afspraak gewoon naar diezelfde dag ( dat zou dan week 38 zijn ) 

ik zeg ja dat is allemaal goed en wel maar als de jeuk erger word wil ik wel dat ik serieus genomen word en dat alle neuzen dezelfde kan t op staan. dat was geen probleem.. ik moest gewoon contact op nemen mocht er iets aan de situatie veranderen. en dat heb ik dus uiteindelijk toch donderdag maar gedaan. eerst heb ik de verloskundige gebelt, zij deed alleen wat kort af met het antwoord je zit een beetje tussen wal en schip in wbt bij wie je onder behandeling bent dus bel het ziekenhuis maar. 

ik weer het ziekenhuis bellen met het verhaal dat de jeuk steeds erger word en dat ik het even niet meer weet. nou ja alleen dat ik me huid kapot krab en dat ik slecht slaap en niet erg gezellig ben... er word een afspraak gemaakt voor vrijdag ochtend. ik vraag me af wat ze van me willen.. aangezien we allemaal weten dat ze me echt niet nu gaan inleiden oid. maar goed we gaan en horen. 

dit keer heb ik een afspraak met een mannelijke gynaecoloog. niet erg maar echt fijn vind ik het blijkbaar ook niet merk ik aan mezelf. hij kijkt me aan en zegt ik heb hier je gegevens en heb me even ingelezen maar heb je dit al eerder gehad. ik dacht huh.. je zegt net.. maar goed ik zeg ja bij beide zwangerschappen heb ik dit gehad. en hij vroeg naar de medicatie.. dus ik wederom daar mijn verhaal over gedaan. en toen zei hij doodleuk.. ja weet je wta het is. we zijn wel een beetje uitgewerkt hiermee. we hebben je alle mogelijkheden gegeven en het werkt niet dus we kunnen eigelijk niet zoveel voor je doen. en inleiden nee dat doen we echt pas vanaf 39weken..!!! 

ik dacht dat ik het even aan mijn hart kreeg, nou ja zegt hij gezien je situatie zouden we het iets eerder kunnen doen dus dan met 38weken maar eerder is geen goed idee. je heb bij vroege inleidingen 1 a 2 % kans dat er toch iets van vocht achter de longen van de baby zit en dat is dan niet zn best begin. na 38 weken is dan nog minder als 0,01%. ik zei dat zal inderdaad allemaal wel maar mijn andere kinderen zijn om deze reden wel beide met 37 en 4 dagen gehaald. meneer vroeg mij wat mijn verwachting eigelijk waren aangezien ik de afspraak gemaakt had, ik zeg nou in alle eerlijkheid snapte ik niet goed dat ik moest komen. ik weet dondersgoed dat jullie namelijk niets voor mij kunnen of gaan doen omdat ik 'pas' 36 weken zwanger ben. ik weet vanuit de vorige keren dat er inderdaad geen andere medicatie oid is om me te helpen dus ja.. ik verwachten eigelijk niets. 

ja ik snap het zegt hij nou ja we proberen nog 1 pilletje dat je kan nemen wellicht dat dat helpt, neem die dan sávonds zodat je wel wat nachtrust krijgt. de apotheker zal er ook wel zijn voors en tegens bij hebben maar we gebruiken dit middel heel vaak aan het eind van een zwangerschap dus maak je geen zorgen. ook moest ik toch nog maar een keer bloed gaan prikken zodat ze weer naar die gal zouten en zuren konden kijken. want ja als ik er zoveel last van had dan zou het wel verhoogd moeten zijn. 

alles boven de waarde van 40 zou wel inleiden betekenen.. ik zeg ja ik geloof daar niet in hoor. nee zegt hij ik ook niet je waarden waren nu ook maar miniscuul verhoogd dus boven de 40 kom je zowieso niet. vervolgens kreeg ik de vraag wil je dan die inleiding alvast plannen en bespreken of zeg je dat zien we wel per dag. ik kon nog geen antwoord geven of we waren al op weg naar de assistente om een nieuwe afspraak te maken voor volgende week. ik kreeg een hand, hij wenste me sterkte en that was it.. ?!

ik weet niet, ik heb totaal niet het idee dat ik serieus genomen werd of gehoort ben. ik had het idee dat meneer me maar een beetje een hypogonder oid vond en dat dit de beste antwoorden waren in zijn beleving. mocht ik nu bevallen hoop ik echt hem niet te hebben.. al met al heb ik er geen goed gevoel van gekregen, denk ik niet dat ze me eerder zullen helpen en blijf ik dus zitten met de jeuk.

wat mij dan nog meer irriteerd is dat de ziekenhuizen gefuseerd zijn sinds mijn laatste bevalling, iets wat opzich prima is maar ik neem aan dat je dan ook in patient dossier kan zien wat mijn voorgeschiedenis is. waarom er toen gehandelt is zoals er gedaan is. en waarom de mannen gehaald zijn ipv het af te wachten tot week 38 of 39. ik heb even zitten kijken en dezelfde gynaecologen die mij toen bij mijn eerdere bevallingen geholpen hebben om bij die inleiding te komen werken ook in dit ziekenhuis, dan neem je toch aan dat ze daardoor me wel serieus zouden nemen en zouden proberen er iets mee te doen. geef me inderdaad een eind data of geef mij in iedergeval het idee dat je snapt wat ik bedoel. nee dat was in dit geval zeker niet wat er gebeurt is.. helaas. 

nadat ik mijn onvrede had geuit bij charles, mijn moeder en bij shirley heb ik besloten mijn verloskundige een mailtje te sturen met een kleine up date van de situatie en hoe ik me daarbij voel en wat mijn ervaringen zijn. in de hoop en met de vraag of zij wellicht meer voor me konden doen. 

nee ik wil niet dat ze gehaald word wanneer het niet nodig is, ja ik wil dat ze een goede start heeft maar dat hadden de jongens ook met 37 +4 weken dus daar maak ik me niet te druk om. ik wil niet van de zwangerschap af omdat ik het zat ben. ik ben trots op mijn buik en mijn lijf. ik ben trots op het feit dat er nog geen 7.5 kg aanzit en ik ben blij dat ze het zo goed doet en zo zachtaardig is. maar ik kan die jeuk niet echt meer aan. ik ben doodop heb pijn van het krabben ( alsof je goed verbrand bent en dan onder een hete douche stapt ) ik weet niet hoelang ik dit nog trek.. ik wil gewoon geholpen worden zodra het kan en niet weg gestopt worden met het idee van ja johh het komt wel. 

we zullen zien wat het weekend brengt, we smeren gewoon flink door met de metholgel en we kijken wel. mocht het zo blijven of erger worden ga ik toch echt van de week weer bellen. en misschien zoek ik ook nog even contact met mijn gynaecologen die ik voorheen had. ...