Even wat anders...

even iets anders als de gang van zaken wat betreft mijn prachtige kindertjes. even iets anders dan vreugde en gezelligheid.. het gaat even over mij.. ik zou normaal niet heel snel iets overmezelf schrijven of vertellen maar na het nieuws van vandaag is mijn hoofd z'n waas dat ik niet weet wat ik moet denken. ik moet het van me afschrijven en dan gewoon doorgaan.

eind februari ben ik 30 geworden, echt volwassen ( ik zeg dat bij elk heel getal :P ) en bij deze leeftijd horen wat onderzoekjes. zo dus ook het onderzoekje voor de baarmoederhalskanker. een uitstrijkje.. aghh daar zag ik niet echt tegen op. ik heb zo vaak voor die icsi behandeling standje hopeloos gehad dus nu ook weer, dat was geen probleem. we hebben zelfs nog wat gelachen er ging van alles mis.. ja lig je daar.. maar goed gewoon gedaan. ik maakte me ook echt geen zorgen om de uitslag, ja het hield me enigzins wel bezig maar niet dat ik dacht dat er ietsm is zou kunnen zijn.

vandaag lag er een brief op de mat.. ookal had de arts gezegd dat ik voor de uitslag moest bellen.. ik zat buiten in de tuin, de kids waren van alles aan het vertellen, charles verteld iets aan me en ondertussen probeer ik te lezen wat er geschreven staat. dit moet ik dan dus ook 3 keer lezen en dan zie ik het... er zijn afwijkende cellen gevonden en er word geadviseerd snel een afspraak te maken..??! ik schrik er best wel van en ik voel opeens een soort van paniek opkomen en ook de tranen dringen zich al aan. ik slik alles weg, zeg tegen char wat erin staat en ga binnen me moeder bellen. me moeder, me steun en toeverlaat. ik lees haar de broef voor en het blijft stil, weer voel ik de tranen opkomen. ik wil niet huilen, ik ga niet huilen er staat alleen afwijkende cellen. er staat niet.. mevrouw peters van veen heeft k.....

ik bel de huisarts om te kijken of ik een vervolg afspraak kan maken. de assistente is wat vaag en ze zegt dat de huisarts me terug zal bellen later die middag. ze heeft het over pap3..maar verder als dat heb ik niet geluisterd. s'middags belt hij eindelijk en hij legt uit dat je verschillende stadiums heb bij dit onderzoek en ik zit in pap 3b. dat betekent, afwijkende cellen en naar hun idee 'ernstig 'genoeg om direct door te gaan naar de gynacoloog. het kan niets zijn maar als je dit laat voor wat het is kan het ook over een aantal jaar verder zijn en wel k... zijn?! hij begreep dat dit beangstigent was en dat ik me zorgen maakte maar dat het niet nodig was. deze test zijn hiervoor genaakt. in sommige gevallen ( zoals bij mij ) vinden ze afwijkende cellen die wel of niets kunnen en hoeven te zijn. uiteindelijk ben ik dus geen stap verder. hij zegt heb vertrouwen, maak die afspraak en laat het over je heen komen. waarop ik antwoord ( i know heel duf ) ja weet u iedereen gaat uiteindelijk een keer... maar ik wil liever nu nog niet en zeker niet met of door z'n ziekte. ik hoor hem soort van gniffelen en hij zegt.. dat is wel erg nuchtr mevrouw van veen.. ja wat moet ik dan.. janken gillen brullen ik weet niet wat het is.. afwijkend wat betekent dat eigenlijk? wat is het vervolg? wat gaat er komen, welke weg slaan we in ??? ik spreek af dat ik morgen een afspraak maak in het ziekenhuis en dat we het dan wel zien. ik hang op en ben soort van verdoofd. we gaan gewoon boodschapjes doen en het leven gaat door. later vertel ik het wel aan me zusje want ik weet  niet wat ik met alles in me hoofd aan moet. ze vind het ook vaag en apart en spannend en en .. maar goed er is nog niets.. of iets of?

er golven vragen en antwoorden door me hoofd, varierend van alles komt goed, alles is goed. het zal wel gewoon een infectie oid zijn. soms heb je tests die zo zijn en een tweede test wijst dan weer wat anders uit. maar ook... oke stel dat.. dan zijn we er snel bij, denk ik ? wat is dan het gevolg? wat moet ik dan doen? kan ik er uberhaubt wat aan doen ? ik probeer niet te denken en duf tv te kijken. blijkbaar valt het op dat mijn hoofd ergens anders is dan hier want charles heeft al wel 10 keer gevraagd waar ik aan denk, waar ik naar staar buiten etc etc.

ik weet niet, ik zal me vast mega aanstellen en het allemaal veel erger maken als het is. maar als ik de woorden van de huisarts herhaal in mijn hoofd gaf dat mij het gevoel dat het toch iets meer is al niets. pap3b.. het ergste van het minste erge.. het niets zeggende pap3b? zucht.. hersen maken overuren.. ik word er moe van. het is vast niets,. ik maak me druk om niets. sorry maar moest het even van me af schrijven. we zullen zien wat de gynacoloog te melden heeft, eerst maar een afspraak maken, testje doen, 2 weken wachten en dan ??.. we zien het wel.. life goes on,.. right ?