Guilliano en de basisschool

door alle drukte om en in het huis ben ik helemaal vergeten een blog te schrijven over de 1ste schooldag van guilliano. gelukkig krijgen we wel steeds meer rust en vinden we meer onze draai in ons nieuwe huis en de andere omgeving. dus langzaam aan kan ik ook weer een beetje mezelf gaan vinden. maar goed.. guilliano's eerste schooldag dus..


afgelopen dinsdag mocht hij een ochtendje gaan wennen. we hadden al een rondleiding gehad en guilliano wilde niets liever dan op de computers werken. elke dag tot dat hij naar school mocht werd er over gesproken. mag ik dan op de computer mam? mag ik al naar school mam ? wanneer dan mam ?? en nu was het zo ver. van opa en oma heeft hij een nieuw broodtrommeltje en een beker gekregen om mee te nemen naar school. cool dat hij het vond joh! lightning mcqueen staat er op..wow. :)  s'morgens dus alles klaar gemaakt, broodje en knijpfruitje mee, beker met sap en meneer was er klaar voor. hij wilde dolgraag naar school op zijn eigen fiets...het liefste direct alleen want dat is stoer. maar dat zijn meer praatjes dan dat hij echt alleen wilde hoor. halvewege op weg naar schoo, stopte hij en vroeg waar papa was en ik moest hem echt even bellen want hij moest echt mee anders wilde hij niet. charles kwam een paar stappen later achter ons aan dus guilliano was gerustgesteld. we waren een beetje vroeg dus de deuren waren nog dicht, dit  gaf de mannen we de gelegenheid om lekker te spelen op het schoolplein. het werd al drukker en drukker en al snel stond guill bij ons een beetje afwachtend om zich heen te kijken. de deuren gingen open en we konden meelopen in de stroom kinderen die ook naar binnen wilde. we lopen naar zijn klasje en juf jasmijn staat al te wachten, guill is verlegen en kruipt wat dichter tegen ons aan. jasmijn laat hem zien waar zijn tas voor zijn jas is en waar hij dus standaart zijn jashe op mag hangen. later die ochtend mag hij een sticker kiezen zodat hij precies weet bij welke sticker en welk haakje dat dan is. zijn trommeltje en beker gaan de lunchbak in en de tassen mogen onder in de bak. guilliano volgt zonder problemen alle aanwijzingen op maar blijft wel wat stil tegen ons aan hangen. we gaan zijn klasje in en lopen door naar de kring. hij zit vlakbij de juf en ook op zijn stoeltje krijgt hij later die dag een sticker met zijn naam. guilliano vind het erg spannend en durft alleen wat te doen als charles of ik mee lopen. nando kijkt ondertussen overal even naar maar blijft toch ook wel in de buurt voor het geval dat.. :) we zitten samen even op de stoeltjes en praten nog wat en dan moeten papa, mama en nando weg. een dikke kus een koekel en daar gaan we. buiten bij het raam zwaaien we nog even en je lijkt er geen moeite mee te hebben dat we gaan. gelukkig maar.. bij mij komt opeens binnen dat hij 4 jaar is, hij is groot, hij gaat naar school.. gek ik wist het maar werkelijk voorbereid op het feit dat ik hem straks elke dag naar school ga brengen was ik duidelijk niet. nando merkt direct op dat de plaats van enigst kind overblijft en geniet van alles aandacht. hij trekt alles uit de kast en is helemaal in zijn hum. maar na een tijdje mist hij toch zijn grote broer en hij vraagt... mama..jano halen school?


om 12 uur gaan we guilliano weer ophalen, shirley is er ook bij met ryu dat was niet zo geplant maar wel erg gezellig. we komen binnen in een stroom kinderen die tassen jassen andere spullen zoeken. het is duidelijk pauze en we voelen ons een beetje te veel. ik probeer door het raam te spieken maar guilliano heeft me al gezien. dat smoeltje.. zijn oogjes zijn piepklein, rode wangen en totaal uitgeput komt hij de klas uit. mamaaa... en hij rent naar me toe. een dikke koekel en dan snel naar papa met hetzelfde ritueel. ik vraag hem hoe het was en als antwoord krijg ik.. school is echt stom! stom stom stom, ik mag niet naast me vriendin zitten zegt hij.


door zijn vermoeidheid word zijn boosheid nog extra versterkt en hij vind school stom en wil niet meer terug gaan, alleen als hij naast zijn vriendin mag zitten. s'middags trekt hij gelukkig bij maar praten over school doet hij niet. hij vind spelen met ryu en nannie nu veel belangrijker. s'avonds skyped oma even en vraag hem ook naar school, gelukkig roept hij direct was leuk hoor oma. poehhfff gelukkig maar.


woensdag even bijkomen en donderdag weer een ochtend spelen, het afscheid was iets moeizamer maar nog steeds ging het erg goed, en hij mocht vandaag naast zijn vriendin ( faylinn heet ze denk ik haha ) zitten en ze wilde in de kring ook een spel met hem samen spelen. weer was nannie in de 7de hemel, even naar tante kiki en ryu, boodschapjes alle aandacht. nando weet neit wat hem overkomt. :D:D


om 12 uur halen we onze grote vriend weer op, dit keer oog hij veel helderder en is hij vrolijk, druk en spraakzaam. trots zegt hij dagg juf ik ga alleen op de fiets naar huis, tot later. hij pakt zijn tas, zijn jas en andere rommeltjes?! en hij loopt zelfverzekerd de deur uit. buiten het schoolplein zijn mannen met de straat bezig en de radio staat aan. guill staat even bij zijn fiets stil, steekt zijn hand de lucht in en maakt een dansje. geniaal hij is zo zelfverzekerd vandaag. hij gooit zijn tas op zijn rug, pakt zijn fiets en crossed weg. ik fiets achter hem aan en hij wijst me zonder twijfel de weg terug naar huis. heerlijk om hem zo te zien, groot, wijs en heel slim.


morgen gaat hij voor het eerst de hele dag naar school, en dan ook direct de rest van de week. ik ben nieuwd hoe hij het deze week gaat doen en of hij in stort of gewoon door blijft knallen. als hij morgen na school thuis komt staat er een nieuwe fiets klaar. wat zal hij er blij mee zijn en wat zal hij zichzelf mega stoer vinden.. een grote jongens fiets, hoe cool is dat.


en omdat mama het zo fijn vind is ook de school fotograag er deze week !! whoehoeee zo hebben we dus nog foto's van de peuterspeelzaal net voor ze er weg gingen en nu ook direct de fotograaf op de grote school. ik kan mijn geluk niet op. ik ben heel benieuwd hoe alles deze week gaat verlopen.. spannend!

96 x gelezen, 0

reacties (0)


  • laura84

    Blijft voor een moeder toch moeilijk je kindje weer wat met loslaten. gelukkig heeft hij het toch wel erg naar zijn zin