Eindelijk weer even tijd

eindelijk heb ik weer even tijd om te bloggen. wat is er weer veel gebeurt in een hele korte tijd. de afgelopen weken hebben we het nieuwe huis helemaal eigen gemaakt. de muren behangen en geverft, vloertje gelegt in de huiskamer en keuken, op alle slaapkamers vloerbedekking en 99% van alles spullen verhuisd. vervolgens het oude huis netjes gemaakt, de muren gewit, gaatjes gevult alles zooi weggegooid ( en container van wel 10 kuub?!!! ) en straks nog de laatste spulletjes en dan is het echt einde oegstgeest. iets wst ik tot nu toe een beetje weggestopt heb, ik weet het wel en we wonen ook al wel in het nieuwe huis maar toch... echt weg was en ben ik nog niet uit dat huis en uit oegstgeest. ik ( wij) laat het huis, mijn huis achter. het huis dat ik thuis noemde toen ik zelf nog klein was, het huis waar ik doei tegen zei toen ik om mezelf ging wonen en het huis dat er weer was toen ik er zelf met manlief ging wonen. vervolgens het huis waar ik getrouwd ben en waar ik mijn prachtige kinderen heb gekregen. ik ben een enorme emo trut en ik kan me heel erg vast pinnen aan dit soort rare dingen en gebeurtenissen. het huis is belangrijk voor me, alles erom heen roept..mijn thuis. en dat laat ik nu achter, ik laat het achter om een mooie nieuwe start te maken met mijn mannen, dichterbij mijn zusje en mijn neefje, en gewoon een frisse nieuwe start. ik moet nog heel erg aarden hier. mijn plek vinden het mijn 'thuis' maken, maar ik heb er vertrouwen in dat dat wel goed gaat komen.

de jongens zijn ook goed op hun plaats, ze hebben beide een mooie grote kamer. ze vinde nhet heerlijk om in elkaars kamertje te rommelen en daar is eigenlijk ook geen ruzie oid over. nando sliep vanaf het begin redelijk goed, snacht's soms wakker en s'morgens vaak vroeg wakker maar verder doet hij het prima, guilliano heeft er wat meer moeite mee gehad en heeft dat nog steeds wel. het wisselt behoorlijk, hij kan nachten achter elkaar door slapen maar dan ook weer elke nacht bij ons in bed liggen. we laten het maar zo, hij vind vanzelf zijn draai en zijn eigen plekje hier. wel hebben we hem hier op de basisschool gedaan, de school is nog geen 5 minuutjes bij ons huis vandaandus als hij groot genoeg is zou hij zelfs alleen kunnen ( dit doe ik niet hoor hahah ) we zijn gaan kijken en guilliano vond het enorm spannend maar ook erg gaaf, vooral de computers zijn een grote hit. elke dag na het bezoekje aan de school vraagt hij ons of hij al naar school mag en of hij dan op de computer mag. het is z'n lekkere druif. aangezien onze 'kleine' man over 2 dagen 4 word heeft hij nu al een uitnodiging gekregen om te komen wennen op school. spannend!!! nog even een afspraak maken en dan gaat meneertje wennen.

nando vind het allemaal prima, hij is soms gefrustreerd dat hij niet al alle grote dingen kan en mag die guilliano al wel mag en kan. maar buiten dat... hij draaid lekker mee. speelt fijn zelf, slaapt wel weer af en toe een uurtje ( wat ik logisch vind aangezien het z'n gedoe is geweest de afgelopen tijd met verhuizen enz ) wel kan hij zich nu veel beter uitdrukken, hij babbelt de oren van me kop af en het leuke is dat je bij hem soms toch het vere italiaanse terug ziet. vooral als hij een verhaal verteld, praat hij enorm met zijn handjes. het ziet er niet uit, zn klein kereltje dat druk armzwaaiend staat te praten en dingen duidelijk staat te maken. we doen vaker dingen saampjes en je merkt dat hij ook daar behoefte aan heeft en er echt van geniet. meneer heeft eindelijk door dat een loopfiets niet allen is om 'naast' te lopen maar dat je er op kan zitten en dan als een speer de straat door kan. jammer genoeg is nannie nogal ontvankelijk voor griepjes, bultjes jeukjes hoestjes snottigheid etc. hij loopt dan al vanaf november met een verkoudheid, hoest weken lang zijn longen uit zijn lijf tot spugen toe, dan is het weer weken soort van oke met wat gekuch en voor je het weet begint hij gewoon weer vrolijk opnieuw met hoest en alle ongemakken van dien. hij heeft spontaan bultjes die nergens een duidelijke betekenis hebben, een zalfje oid helpt niet en dan kleed ik hem op een ochtend aan en weg zijn de bultjes. we houden het allemaal gewoon goed in de gaten en als ik me echt zorgen maak dan weet ik de huisarts wel te vinden. we zijn nog aan het overdenken of we hem hier op een peuterspeelzaal gaan doen, hij vond het op de andere speelzaal eigenlijk niet zo leuk volgens mij, dus waarom zouden we iets forceren wat eingelijk niet werkt?! of juist wel?? ( mhmm vragen keuzes?? )

aanstaande vrijdag vieren de jongens hun afscheid op de speelzaal, voor nando zijn groepje maken we koekkies op een stokje, in de vorm van een handje en voor de juffies in de vorm van een bijtje, als opschrift staat er bij de juffies,,...bye bye, ik ga jullie missen, Liefs nando. voor guilliano hebben we buisjes met balletjes en ook een koeklolly met de tekst ik gooi ergens anders een balletje op ( ongeveer zo iets ?? ) hopelijk valt het in de smaak :)

maar voor dit alles,... vieren we donderdag in het klein guilliano zijn 4de verjaardag.!!!! jeuuuuttjjeeee mijn kereltje is al weer 4?! hoe kan die tijd zo hard gaan? waar is de tijd gebleven? soms probeer ik het nog een beetje tegen te houden maar het is niet te stoppen, mijn grote man is echt groot en al weer bijna 4! te gek allemaal!!

verder heb ik een nieuwe baan, het is allemaal heel anders dan het werken in de bakkerij en leuk taarten bakken en decoreren. nu is het veel meer winkel werk, klanten helpen. het enige leuke bakken is het rollen van kaasstengels en het smeren van boterkoeken etc. aghh het heeft zijn charme. en werk is werk. het jammere is alleen dat mijn bedrijfsleidster met een burn out thuis zit, mijn andere collega ook opeens ziek is en dat de rest zaterdag hulpen zijn die eigenlijk verder geen uren willen werken. ik vul nu dus vele uren in, niet altijd makkelijk. want na zn korte tijd in dienst word er bijna verwacht dat ik alles al weet maar het is 9 van de 10x niet echt uitgelegt of even vluchtig waardoor het allemaal langer duurt of niet helemaal goed uit de verf komt. maar goed ik doe me best en meer als dat kan ik niet doen. ze zoeken het maar uit :P

stiekem hoop ik op nog een kindje... maar of dat die er komt ? we zullen het allemaal wel zien. eerst maar even 'aarden' in ons nieuwe huis en nieuwe omgeving en daarna verder kijken.

heeeeeel veeel verhaal en nog niet alles verteld.. maar gelukkig is er weer een deel uit mijn hoofd op 'papier' dat scheelt al een hele hoop :D