ik weet niet waar de tijd blijft, elke dag lijkt voorbij de schieten. de agelopen twee weken hebben we op mijn werk zonder onze bazen moeten werken. ze zijn lekker twee weekjes naar familie gegaan. ik vond het best even spannend ik werk er nog maar zo kort en ze vertrouwen ons al zo dat ze ons achterlaten :) maar het is super gegaan en ook de weken zijn voorbij gevlogen. niet normaal meer. elke dag dichterbij aankomende woensdag sta ike ven stil bij mijn grote knul. en niet een heel bewust maar toch is er elke keer iets waardoor ik aand e afgelopen 3 jaar moet denken. nog even en hij is al weer 3!! we kijken naar een basisschool voor hem, doen onderzoek naar zwemles of een andere vorm van sport en spel, hij heeft geen luiers meer nodig, doet heel veel al zelfstandig, voel me soms zo buitenspel staan. natuurlijk heeft hij papa en mama nog wel nodig maar hij leert zo snel nu dat het niet bij te houden is.
ik ben ondertussen bezig met het maken van zijn traktaties voor op de peuterspeelzaal, hier heb ik wel naar uit gekeken. ik vind het zo leuk al dat gefreubel :) aan de andere kant ben ik ook wel weer zo dat ik onzeker van alles word. vind guill het wel leuk wat ik maak? vinden de kindjes op school het wel leuk? doe ik het wel goed? dat soort dingen. en dan kom ik weer tot mijn positieve en bedenk ik me dat kinderen vaak niet eens naar de trakatie kijken op de manier waarop volwassenen er naar kijken. het gaat hen erom dat ze wat lekkers krijgen of een leuk speeltje.
afgelopen dinsdag kwam de fotograag op school, ik ben heel benieuwd hoe de foto's zijn geworden.. bij guilliano kan het twee kanten op. of hij doet erg goed mee en lacht en vind het leuk. of hij gooit alles in de strijd om er zo geirriteerd mogelijk op te staan. maar aan zijn verhalen achteraf te horen, heb ik het idee dat hij het wel spannend en leuk vond. normaal duurt zo iets volgens mij 2 weken en dan krijg je de foto's... nog even afwachten dus :D
ook dit is weer z'n kleine stap ( maar voor mijn gevoel z;n mega stap ) zijn eerste school foto's :D:D ik vind het zoo leuk allemaal. allemaal nieuwe eerste dingen. maar oww wat drukt het me weer met me neus op de feiten dat het allemaal niet stil kan staan en dat ik mezelf moet leren om te genieten van de kleine momentjes en dingen.
aanstaande woensdag gaan we voor guilliano zijn verjaardag uiteten, hij heeft er helemaal zin in. het is zo schattig. het is een wok restaurant met een speciaal kinder gedeelte en een mega grote dessert tafel. ik heb een filmpje en wat foto's laten zien. aghh dat toetje van hem. te geniaal voor woorden. en dan vieren we zondag zijn verjaardag, we wilde het eerst de zondag ervoor doen maar er is zo veel te doen met de wereld top dinges dat bijna niemand van onze familie deze kant op kan komen. gelukkig heeft hij er nog niet veel besef van en vind hij het alleen maar leuk om nog een keer zijn feestje te vieren.
we gaan aftellen guilliano... nog 7 nachtjes...
reacties (0)