Ja wat doe je eraan..
vandaag toch maar even naar het ziekenhuis gebelt om een afspraak te maken bij radiologie om een echo van nando zijn heupjes te maken. het consultatiebureau vond het een goed idee om zijn heupen even te laten checken aangezien meneer na 28 weken in een stuit heeft gelegen. ook al is dit maar heel kort geweest zou het toch eventueel een heup probleem veroorzaakt kunnen hebben. al geloof ik er zelf niet in hoor. maar we gaan gewoon want het doet hem geen pijn en als er toch iets is dan kan hij beter nu een spreidbroek oid krijgen dan wanneer hij loopt. nou had ik een broef mee gekregen vanuit het cb maar dit bleek niet genoeg, ik had ook daadwerkelijk een verwijzing nodig van de huisarts. maar ik mocht wel alvast een afspraak maken, ze hadden morgen al wel plek maar dan zou ik de brief nog niet hebben dus a.s vrijdag gaan we even een echo laten maken.
ik heb wel direct de huisarts gebelt, niet zo zeer alleen voor nando zijn verwijsbrief maar meer voor mezelf. ik zit niet lekker in me vel, heb pijn in me knieen en me heupen, soms moeite met ademhalen, verschrikkelijk moe het is alsof ik een marathon gelopen heb en dat al voordat ik uberhaubt de dag begonnen ben. me klieren zijn opgezet en ga zo nog maar even door. ik stond met me bek vol tanden toen ik belde en de assistente zei dat ik nu al wel even langs kon komen... normaal kan dat nooit en nu... nou ja prima. eenmaal binnen mijn verhaal gedaan. ik heb een bloedprik formulier gekregen en daar gaan ze een test doen op algeheel bloedbeeld, mijn schildklier en op suiker. ben benieuwd wat eruit gaat komen. ik denk niet veel maar goed dat zien we dan wel.
ook heb ik weer gesproken met haar over de bulten onder mijn armen. ik heb 6 jaar geleden een operatie gehad omdat ze bang waren dat er eventueel borstkanker in zou kunnen zitten. dit was gelukkig niet het geval maar het bleek gewoon weefsel te zijn. nu is het weer terug en zijn we erachter gekomen door mijn zwangerschappen dat er wel klieren zitten die er niet horen te zitten. dit komt bij een aantal vrouwen voor en zo dus ook bij mij, dit oogt voor mij gewon heel lelijk en soms is het ook pijnlijk dus ik heb wederom om een verwijzing gevraagd naar de chirurg en deze ook gekregen. morgen maar weer even om te kijken wanneer ik daar terecht kan. ik vind dit wel spannend want stel dat ze weeg gaan opereren ( iets wat ik wel wil ) dan gaat dat inhouden dat ik 2 weken zo wie zo uit de running ben en waarschijnlijk langer. ik mag absoluut niet tillen, auto rijden fietsen etc.. pff hoe ga ik dat allemaal aanpakken en hoe gaan we dat doen met de kids en het huishouden de boodschappen etc... ik kan er nu al hoofdpijn van krijgen.
en toen ik daar zo mijn verhaal zat te doen bij de arts en bijna zat te janken kwam ik erachter dat ik weer bijna terug bij af ben. ook z'n 6 jaar geleden heb ik een burn- out gehad. en ik concludeerde dat ik me exact zo voel nu. ik verwacht weer teveel van mezelf, niets is goed genoeg, alles moet het liefst 200% en alles eronder is slecht, en daar komen dus ook mijn lichamelijke klachten vandaan denk ik.. maar goed z'n zelf diagnose is leuk maar laten we eerst de bloedwaarden etc maar eens afwachten.
ik moet gewoon meer gaan praten en mezelf proberen te uiten. ik merk dat als ik me hierin laat meeslepen dat ik meer angsten krijg, en dus minder durf oid. en dat ik steeds dieper zak in mijn onzin en dat gaat niet goed zijn voor mijn relatie en mijn gezin en mijn kiddies ... dit lucht al een beetje op wie weet...
( mijn hartje huilde wel toen ik guilliano tegen papa hoorde zeggen in zijn slaapkamertje..: "papa?! ..mama drietig?"ja zegt charles mama is een beetje verdrietig. guilliano weer:" mama.. niet huilen, 1 koesje geven en dan over?!. jah zegt charles na een kusje gaat het wel weer over. het is niet erg om verdrietig te zijn en om te huilen. pfff ik vind het niet erg als mijn kids me zien huilen, het hoort erbij en is zeker niets om je voor te schamen of om weg te stoppen maar dit bewijst maar weer hoe goed de kinderen doorhebben wat er aan de hand is. )
reacties (0)