guilliano heeft al bijna twee weken moeite met het naar bed gaan, zodra ik of manlief de kamer uit lopen of uberhaubt willen lopen zet meneer het op het gillen.. en niet alleen dat nee hij raakt echt overstuur. zo sneu.
ik doe nu gewoon ons ritueel ik geef hem nog een paar dikke knuffels en dan trek ik de deur dicht in de hoop dat hij rap overgeeft aan de vermoeidheid. zo ook eer gister.
hij was behoorlijk boos en huilde heel hard. ik heb het laten gaan en ben rustig benede gaan zitten. toen ik even naar het toilet was hoorde ik meneer heel hard en ik vond het vreemd aangezien er best een behoorlijke afstand tussen de benede wc en guilliano zijn kamertje boven zit dat ik hem zo goed kon horen. het zat me niet lekker dus ik terug de kamer in en de trap op om te beluisteren of ik hem nog zo goed hoorde..
krijg ik de schrik van me leven, zit guilliano in zijn slaapzak boven aan de trap.
dan kan je je afvragen waarom heb je de tussendeur niet dichtgedaan, nou om de gewone reden dat ik nando dan niet kan horen die heeft nog geen baby phone op onze kamer dus met de deur open kan ik hem makkelijk horen mocht er iets zijn.
maar goed guilliano dus vol verdriet boven aan de trap, ik heb hem snel opgepakt en ben met mijn bek vol tanden naar zolder gelopen om het aan charles te vertellen. guill nog in tranen dus even met papa knuffelen en toen maar weer terug naar benede zijn bedje in. weer terug in zijn kamertje begon hij auw te zeggen,ik heb hem even na gekeken maar ik kon niet een duidelijke plek oid vinden waar hij pijn aan had of wat er raar uit zag. terug zijn bedje in, even knuffelen en kusjes en voor de zekerheid maar een matras aan de zijkant van zijn bedje gelegt zodat wanneer hij er weer uit zou klimmen hij niet op de vloer donderde. gelukkig huilde hij nu maar kort en is hij uiteindelijk in slaap gevallen.
voor de nacht hebben we de tussendeur maar dicht gedaan en we hebben er ook nog iets voorgezet zodat meneer de deur ook niet open zou krijgen.( wat vrij moeilijk gaat als er niets voor staat maar nu dus nog moeilijker )
ik heb nog een keer gechecked of hij goed ademde etc gewoon voor de zekerheid. hij is wel op zijn koppie gevallen dus ja..je weet het nooit. gelukkig ging alles goed dus kon ik ook gaan slapen. smorgens was hij er vroeg bij en vertelde nogmaals : euh boem auww stoutte bed..niet doen! hahah alsof het bed hem eruit had geduwt lol. tijdens het verschonen zag ik dat hij een ronde bult op zijn koppie had met een lichte bloeduitstorting.. gelukkig reageerde hij verder normaal en was hij gezellig.
maar toch ben ik me rot geschrokken en we moeten duidelijk gaan denken aan wat nu ? toch al een groot bed, een ander bed een slotje op de kamer deur of op de tussendeur. nou goed we zijn er nog niet uit, voorlopig ligt er dus een matras naast zijn bed en is de tussendeur geblokkeerd..
we zullen zien of dit een vervolg krijgt. of dat het eenmalig was en hij nu wel gewoon in bed blijft liggen
reacties (0)