Ja.. gewoon

ja gewoon even lekker van me af schrijven al weet ik neit of er veel uit komt, maar we beginnen gewoon. ten eerste ben ik mega happy, me mannen doen het super goed, nando is echt een heel blij gezellig kereltje met een duidelijke eigen wil maar op een leuke goede manier. je hoort hem nauwelijks alleen als hij echt moe is of honger heeft. guilliano is super lief maar soms wil hij helpen en dat gaat dan wat hardhandig. lief bedoelt maar soms gewoon niet zo handig. ook wil hij nu graag in de box bij nando liggen en spelen, als ik even niet oplet klimt hij op welke manier dan ook de box in en daar heb ik het dan weer niet zo op. gister liep ik de keuken in om een fles te maken en opeens ging nando heel hard huilen, kom ik kijken staat guilliano in de box ove rhem heen gebogen.. ondertussen hoo rik alleen maar ooo...oooo gako gako... wat er nou gebeurt is weet ik niet maar nando was er van geschrokken dat vind ik dan weer erg zielig. snap dat guilliano graag bij hem wil kijken enz maar ja dit kon gewoon niet.ik werd dus een beetje boos en toen moest guilliano ook heel erg huilen. lekker dan twee huilende kids op de arm. elke keer als ik guilliano aan keek ging hij harder huilen of begon gewoon opnieuw en elke keer als dat gebeurde liet nando de fles los en ging ok heel hrd huilen.. gelukkig was het snel over maar toch.

dus at ik al zei de jongens doen het echt heel goed en ik mag echt in me handjes knijpen dat ik van die makkelijke kinderen heb. het kan heel anders..

verder ben ik aan de ene kant erg trots op mezelf, vooral hoe ik dingen doe en anpak en hoe ik mezelf als moeder zie. maar voor de rest baal ik van mezelf. mijn lijf is niets.. je kan precies zien in welke zak ( haha ) nando maar eerst dus ook guilliano heeft gezetten, elke keer als ik het zie baal ik er zo van. ik moet er wat aan gaan doen ik wil dit niet ik wil er niet zo uitzien, maar ik kan de "ik ga aan de lijn"knop niet vinden. het is ook neit dat ik heel veel eet maar ik eet gewoon niet goed en voldoende genoeg. als ik eet is het vaak niet heel goed voor me ofz. ik drink ook niet genoeg en zo kan ik nog wel even doorgaan. het stomme is dat ik precies weet waar het aan ligt en dat ikd aar iets aan moet doen maar ik kan de zin er niet voor vinden. en dn word ik nog geirriteerder dan dat ik al was over mezelf. want als ik de zin erin niet vind moet ik ook niet zeuren.. ?? ja toch. ik maak het mezelf gewoon erg moeilijk op dit moment. daar komt ook nog eens bij als ik teveel tijd heb om na te denken dat ik weer terug kom bij het fet dat nando ons laatste kindje is. dus ik zal  nooit meer zwanger zijn, zal nooit meer de schopjes en duwtjes in me buik meer voelen, en ik heb dus ook nooit meer z'n klein babytje.... raar?! en dan voel ik me weer schuldig omdat ik dit denk naar nando toe. want hij is er pas en hij is nog heel klein en ik geniet zo van en dan die gedachtes... aghhh ik weet ook wel als je weer zwanger zou zijn zou je het misschien daarna ook wel weer voelen, net als nu . het houd ergens een keer op en of dat nou bij 1, 2 of 3 kinderen is dat is voor iedereen anders maar toch denk ik dat andere vrouwen dit gevoel ook kennen.

zucht het is weer een on samenhangend blogje.. ik ben moe maar wil en kan niet slapen omdat nando en guilliano op andere tijden slapen, daarbij is charles door zijn rug gegaan en komen de zorgen voor guilliano en nando op mij. iets wat niet erg is maar wel vermoeiend is in je 1-tje. aghh bah ik zit ehct even in de zeur modes maar bahh wat kan het je soms toch allemaal tegen staan..misschien als ik sraks weer ga werken dat er weer wat meer regelmaat in mijn leven komt en dat het dan allemaal wel weer bij gaat trekken... we zullen zien