Cb controle guilliano

vandaag mocht guilliano weer naar het consulatie bureau, ik moest werken dus hij is alleen met zijn papa gegaan. aan de ene kant vind ik dat altijd heel jammer want vind het wegen en meten altijd wel leuk maar aan de andere kant ben ik blij als ik er niet bij ben als guilliano zijn prikjes moet, zeker nu niet aangezien ik door alle hormonen zo wie zo zou gaan janken.

dit keer ging het al iets anders dan dat het normaal gaat, normaal moet alles uit en bij het wegen moet ook de luier uit, maar vandaag mocht hij gwn zijn luier en rompertje aanhouden. meneer is nu ruim 11,5kg en is 82cm lang zijn hoofdje is al niet meer gemeten jammer maar het hoort er al niet meer bij.

tijdens het gesprek mocht guilliano blokjes stapelen, soms doet hij het thuis ook met de vierkante waxine houders in de tuin en ook nu deed hij het super gemakkelijk. hij had iets  laten vallen en in plaats van onder een stoel door te kruipen schoof hij heel slim de stoel opzij zodat hij er makkelijker bij kon. de arts vond het erg slim, maar daar stopte het nog niet ook het begrijpen van dingen doet hij al erg goed voor zijn leeftijd. ze heeft hem een blokje gegeven en vroeg hem terug aan hem en hij heeft het direct terug gegeven, nou kan je zeggen dat het toeval is maar hij doet het heel vaak. als je hem iets vraagt dan krijg je negen van de tien keer de gewenste reactie van hem :) zo leuk. ze vind hem heeeel slim voor zijn leeftijd of had ikd at al gezegd.. hahah hoezo een trotse mama en papa.

toen het tijd was voor zijn prikjes werd hij natuurlijk wel een beetje boos en verdrietig, hij heeft een prikje in zijn bovenbeentje en in zijn arm gekregen... aghhhh. in zijn beentje begin hij niet direct te huilen hij keek ernaar en pas toen leek het door te komen en bij zijn armpje was het wel direct dikke tranen aghhh zo zielig... zelfs toen charles vertelde hoe het ging voelde ik de tranen al opkomen. hij heeft nog even nagesnikt maar het was vrij snel al weer over... stoer ding! na het slapen was hij nog wel wat huilerig maar na een klein flesje liefde ( haha peuter melk ) was het al weer goed. de prikjes waren voor rode hond en nekkramp... van de 1 kan hij morgen nog ziek worden van de andere zou hijnog ziek kunnen worden over 2 weken. hopelijk trek hij zich er net zo makkelijk door heen als bij de andere prikjes.

ik ben weer super trots op mijn kleine indootje!! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx