Naar bed naar bed...

onze kleine man heeft vanaf zijn geboorte bij ons op de kamer geslapen, eerst in zijn eigen wiegje en later met een ledikantje tegen ons bed aan zodat we hem makkelijk konden pakken aaien knuffelen etc.

toen mama in haar zwangerschap riep guillian okom top onze kamer vond papa het maar een raar idee. hij had dit met daniel en wesley ook niet gedaan en cond dat de kleine man vanaf het begin het beste op zijn eigen kamertje kon slapen. maar mama had blijkbaar het laatste woord want je sliep uiteindelijk lekker toch bij ons.

natuurlijk weet ik dat een kindje zijn eigen kamertje heeft met zijn eigen dingen en zijn eigen bedje, en ik weet ook dat het er van moest komen dat hij ooit zijn eigen bedje in ging. en die dag is vandaag.

ik vind het wel eens soort van moelijk en spannend, straks hoor ik hem niet, of is hij zelf zo gewent aan het slapen bij ons dat hij het moelijk vind. ( kleine kans dat hij er last van heeft hahah eerder zijn mama )

na een gezellig dag winkelen, knuffelen kletsen, spelen en een bezoekje aan opa en oma is het zover.. ik doe lkkr je slaapzakkie aan en leg je in je mooie eigen bedje, je ligt er prinsheerlijk en binnen 2minuten vallen je oogjes dicht en slaap je. mama vind het best moeilijk, binnen een uur ben je al weer wakker iets wat normaal niet gebeurt.. ik ben even bij je gaan kijken en heb je lkkr geknuffelt maar je traantjes bleven komen.. zooo zielig. toch even uit bed nog wat knuffelen speentje maar niets was goed.

oke dan dan maar weer even mee naar benede, maar zelfs dat vond je niets, eigelijk ruim 45 min te vroeg toch maar een flesje gegeven en daarna wakker weer terug je bedje in. weer vielen snel jeo ogjes dicht maar eenmaal benede kon mama weer snel de trap op. gelukkig was je alleen je speentje kijt en na een aai en kus sliep je al weer.

ben heel benieuwd heo het vannacht gaat, hoe jij het vind en hoe je slaapt, maar misschien des te meer hoe ik het vind en hoe ik slaap.. :) mocht je vannacht wel gaan huilen dan mag je gewoon weer bij ons op de kamer, tenminste dat zei papa:) nu wel te zien dat ook hij het ergens wel een beetje moeilijk vind je niet zo heel dichtbij meer te hebben.

maar voor we het weten zijn we er waarschijnlijk allemaal aan gewent

weltruste kleine grote man van me we houden heeel heeel veel van je.

xxxxx