Van alles en nog wat ....

er gebeurt weer van alles in huize van veen.. ik had heel spontaan een baan in de kinderopvang bij een engelstalig dagverblijf in den haag. elke dag moest ik behoorlijk vroeg op om op tijd op werk te zijn maar dat von dik opzich nog niet z'n probleem. het erge aan deze baan was dat er totaal geen patroon of ritme of regelmaat in zat. de kindje deden van alles wat niet mocht hielpen niet opruimen, hadden zeker elke dag wel ruzie waarbij en geslagen gegooid gebeten etc gedaan werd. en dan heb ik het niet eens over het managment, het zijn hele lieve mensen hoor met hele goede bedoelingen en ze hebben het beste voor met de kids maar het klopte gewoon niet. ik heb wat onderzoek gedaan en kwam er achter dat de ggd al een aantal keer langs is geweest en dat er heel wat zaken niet klopten, ook zijn ze door de ggd een keer gesloten omdat er geen leidsters waren met diploma en er waren teveel kinder en te weini leidsters.. uiteindelijk ben ik weer gaan praten met het kinderdagverblijf bij mij in de buurt. daar ben ik met 5 maanden zwangerschap aangenomen onder het mom van :" we willen je hebben, maar we weten nog niet hoe en wat en wanneer etc etc ". na een gesprekje konden ze me 16uur op papier bieden.. dat is natuurlijk lang niet genoeg dus weer even praten of het toch echt niet 24 oid kon worden. na nog meer overleg is er afgesproken dat ikvoor 24 uur betaald ga krijgen maar nu 16 uur werk. in september ga ik dan een vervanging doen van een collega die 4 dagen werkt maar dan blijf ik ook 24 betaald krijgen .. op die manier compenseert het zich. dus ik heb het kinderdagverblijf in den haag op gezegd.. ik had daar geen getekent contract dus ik heb me netjes afgemeld en ik ben niet meer gegaan. nu maar hopen dat ze me wel mijn gewerkte uren uitbetalen.... vana 20 juni kan ik beginnen bij het kinderdagverblijf bij  mij in de buurt... heb er helemaal zin in..

mijn renauld laguna is er na een jaar mee gestopt, zo waren we gezellig onderweg naar guilliano zijn omie en opie ( mijn oma en oma ) en zo staan we halverwege stil op de snel weg. nadat de auto gechecked was zijn we tot de conclusie gekomen dat hij niet betaalbaar meer te maken was en dat we geen auto meer zouden hebben. gelukkig had onze autogarage man( bram ) wel een leuk autootje voor ons en omdat hij zich lullig voelde over de ranuald konden we wel een goede deal maken over de prijs. na enig overleg en veel steun en lening van mijn ouders hebben we dan vandaag een nieuwe auto gehaald. een ford escort. het is niet de aller mooiste auto van de wereld maar ik zeg dan altijd maar als je binnen in zit zie je de buitenkant toch niet en het gaat erom dat hij veilig is en dat hij je van A naar B kan brengen. de auto heeft precies genoeg ruimte voor de kinderwagen en er kunnen dan ook nog boodschapjes bij. guilliano kan makkelijk op de achterbank en wij hebben ook voldoende ruimte.. nu maar hopen dat deze het langer volhoud.

afgelopen weekend zijn we met mijn ouders, broer met vrouw, zusje met vriend en oom en tante naar een kasteel hotelletje in kessel geweest. dit omdat mijn moeder haar 50ste verjaardag het liefste op deze manier wilde vieren..wat een hoop spullen moet je voor je kleintje meenemen zeg.. de wipper mee maxi cosi voor in de auto, kinderwagen, dekentjes kleertjes flesjes voeding luiers speeltjes. dan je eigen spullen en je camera en cadeau voor me moeder.. maar eenmaal aangekomen na 2 uur rijden was het het allemaal waard. wat een enorm leuke locatie aan de maas. hele leuke kamers. heerlijk eten.. en heel leuk en gezellig personeel. mijn ouders kwamen later met mijn oom en tante en wij hebben ondertussen lekker op het terras gezeten en haar hotelkamer versiert.. ook hebben we rollator versiert en in de deur opening gezet, toen ze bij het hotel kwamen en dat alles zagen hielt ze het niet meer van het lachen. we hebben echt een mega gezellig weekend gehad en ook guilliano heeft zich heel goed gedragen. alleen onder het eten bedacht hij dat hij er wel heel graag bij wilde zijn en als het niet op zijn manier ging dan ging hij heel hard huilen. gelukkig kon ik hem samen met zijn papa na enige tijd in een soort van slaap krijgen waardoor we konden genieten van het heerlijke eten. de volgende dag naar de tuinen van arcen, normaal ben ik niet z'n tuintjes en bloemen etc persoon maar alles bij elkaar de gezelligheid het heerlijke weer etc maakt het heel gezellig. tijdens de picknick hebben we hele leuke foto's gemaakt van ons als gezinnetje maar ook van iedereen om ons heen.

verder doet guilliano het super hij heeft een behoorlijk geregelt ritme qua voedingen en slapen. ook slaapt hij al ruim 2 weken goed oor. hij krijgt zijn laatste flesje tussen 10 en 11 en daarna slaapt hij meestal tot half7/half 8 door.. ben zo geweldig trots op hem. ook merk je dat hij steeds meer gaat zien en door heeft. als hij verdrietig word dan gaat zijn onderlipje gekrult naar buiten en trekt hij een heel zielig gezichtje. hahah helemaal als je dan zegt aggggg ben je zielig of ben je verdrietig hahah dan gaat dat lipje nog verder naar benede. maar vooral zijn lachende koppie is geweldig. elke ochtend als ik wakker word van een kraaitje of gebrabbel kijkt hij me aan en dan krijg ik een mega mooie grote lach van hem. soms komt er zelfs geluid uit..zoo leuk! en zo is hij heel de dag door als je maar even aandacht aan hem geeft beloont hij je ( hahah ) met een mega lach.. hij gaat nu ook andere mensen echt herkennen. papa en mama wist hij natuurlijk al heel snel maar nu ook opa en oma en zijn tantes en ooms herkent hij soort van. wanneer ik guilliano op zijn buikje leg met zijn armpjes een beetje onder hem dan kan hij heeel goed zijn hoofdje omhoog houden. zo knap! ook wanneer ik hemop de arm heb zou ik niet eens echt zijn hoofdje meer hoeven ondersteunen want 9 van de 10 keer kan hij dat zelf al heel goed. hij onderneemt nog niet echt actie om te gaan draaien of rollen maar alles op zijn eigen tempo. ik probeer hem wel te stimuleren maar ik ga hem niet pushen of het voorzeren. soms heeft hij wel last van een huiluurtje, iets wat opzich niet erg is maar soms wel lastig aangezien we dan even niet meer weten wat we eraan moeten doen. je ziet je kleintje natuurlijk het liefst vrolijk en gezellig zonder traantjes. vooral als hij heel moe is maar echt vecht tegen het slapen huilt hij best hard en lang. we proberen hem zo goed als mogelijk te troosten en meestal valt hij wel in slaap. tegenwoordig merk ik dat sommige dingen hem wel wat meer rust geven, als hij bijvoorbeeld in bed ligt ga ik naast hem liggen en zing liedjes voor hem terwijl ik zachtjes over zijn hoofdje en soms zijn buikje aai. hij kan dan opeens stoppen met huilen en me heel diep en geintresserd en aandachtig aankijken waarna hij met nog een licht protest toch in slaap valt. maar een andere keer helpt het alleen om hem vast te houden tegen me aan ( ik pak hem dan niet op hoor ligt dan heel dicht tegen hem aan ) en dan zeg ik zachtjes ..ssssttt en dan valt hij ook in slaap. en een andere keer helpt helemaal niets en valt hij na 10min huilen vanzelf in slaap.

elke dag dat ik naar guilliano kijk zie ik weer een verandering, het is zo leuk moeder zijn. elke dag komt er een geluidje en beweging oid bij. ook kan hij me heel intens en verliefd aanstaren zo leuk is dat. net alsof hij wil zeggen: " mama jij bent echt de aller liefste!" hahah ik hoop maar dat hij dat denkt. ik vind het wel jammer dat het zo hard gaat hoor allemaal. 9 maanden lang heb ik op mijn kereltje gewacht 9 elle lange maanden en nu is hij al weer ruim 11 weken...ik mis soms dat hele innimie babytje maar ik geniet elke dag dat ik zie dat hij er is end at hij groeit in zijn doen en laten. ik kan niet wachten tot hij opeens "mama" zegt of dat hij voor het eerst gaat tijgeren kruipen of zelfs zijn eerste stapjes zet.. mijn kleine al grote mannetje.. ik vind je zoooo speciaal !   voorlopig slaapt guilliano nog in zijn eigen ledikantje bij ons op de kamer. eigelijk weet ik dat hij nu, sinds hij doorslaapt makkelijk in zijn eigen kamertje kan slapen., maar om hel eerlijk te zijn kan deze mama haar kinbdje nog niet missen. i know misschien heel stom want hij ligt anders 3 meter verder in zijn eigen kamertje en bedje, maar nu kan ik s'nachts nog lkkr naar hem staren en kijken,,,..

ons kindje ons wondertje ons allesje... zo speciaal allemaal...elke dag is genieten elke dag is een nieuw begin en elke dag verbaas ik me weer over hoe jij zo van ons bent en bij ons hoort, mama en papa houden mega veel van je,. no matter what,,!!

XXXXX