Whaaaaaatttt zo overrompelt...

afgelopen zondag zijn we onderweg gegaan naar mijn opa en oma en halver wege stopt onze auto ermee sta je dan op de snelweg.. zucht gelukkig kwamen er bekende langs en die hebben ons een stukje gesleept en daarna naar huis gebracht, daar storte ik een beetje in.... alles zit tegen geen werk geen geld geen auto alleen maar gezeik gezeur en problemen.. ik zag het echt niet meer zitten... nou een goed gesprek met manlief en mijn moeder ben ik als een idioot aan het solliciteren geslagen.

en tot mijn verbazing zie ik maandag ochtend dat ik al een bericht van een dagverblijf  heb en met dat ik het bericht open word ik gebelt door een ander dagverblijf. ik kan dinsdag op gesprek komen... huhhh zo snel gaat het normaal nooit. ik lees het andere bericht in mijn mailbox en ook daar kan ik op gesprek komen..

het was even zoeken en puzzelen met de trein en de tram maar om 5 voor 10 vanmorgen stond ik dan voor het kinderdagverblijf in den haag. het was een beetje een rommelig gesprek er werd niet echt gevraagd naar mijn vorige banen naar mijn diploma's of naar andere dingen die normaal wel in een sollicitatie gesprek gevraagd worden. ik moest aangeven hoeveel ik wilde werken en hoeveel ik daar dan voor zou willen hebben en dan zouden hun met een tegenbod oid komen.. volgens mij heb ik haar heel dom aan zitten kijken want ze zei : ja ik ben erg rechtstreeks want we zoeken echt snel iemand... ok ik wil maximaal 32 uur werken dat is dus maximaal 4 dagen in de week en ik kan direct beginnen ( met in mijn achterhoofd dat dat dan 1 juni moet worden want dat is de normale gang van zaken ) nou alles leuk en wel. ze heeft het dagverblijf nog even laten,  zien en toen kon ik naar huis. ik zou later vandaag dan nog gebelt worden over hoe en wat. al met al ben ik nog geen half uur binnen geweest. terug lopend naar de tram voelde ik me behoorlijk overrompelt en heb ik alles maar een beetje over me heen laten komen. eenmaal in de trein charles gebelt en het verhaal gedaan.. daarna langs mijn ouders om ook daar te vertellen hoe en wat.

na een half uurtje op de zaak gezeten te hebben kwam charles met guilliano binnen lopen... wow ton had ik pas door dat ik me kereltje(s) gemist had. heb heerlijk met me kleine mannetje zitte knuffelen en het leek wel alsof guilliano mij ook gemist had want hij hielt me heel goed vast en keek me dromerig aan zo lief!

daarna lekker naar huis even lekker relaxen met mijn mannen, charles is naar boven gegaan om nog wat te werken en ik ben op de bank met guilliano naast me in slaap gevallen .. om half 5 werd ik wakker van een lief zacht piepje van guill en heb ik hem om 5 uur de fles gegeven... ven bij charles gechecked of er nog gebelt was... maar dat bleek nog niet zo te zijn...

en toen.... even na 5en werd ik gebelt door de manager van het dagverblijf aan haar stem te horen dacht ik nee mevrouw u bent het niet geworden .... ik zag het al somber in. maar nee hoor niets was minder waar ze vonden me erg leuk en waren best enthousiast en ik ben aangenomen!! maar nu komt het of ik as donderdag al kon beginnen ??? whatttt hoorde ik heel hard in me hoofd... euhh nou nee eigelijk niet. donderdag moet ik naar ziekenhuis voor verder onderzoek wbt me lever oid ( haha weet zelf niet eens waarom ik moet gaan ) dus nu hebben we vrijdag afgesproken dan kan ik kijken hoe de dagverloopt en wat overdracht dingen regelen wbt de kids en de gang van zaken in het dagverblijf en dan kan ik volgende week al beginnen....

ik ben totaal van slag, heerlijk dat ik een baan heb maar vind het nu al erg dat ik me mannetje thuis moet laten dacht dat ik het makkelijker zou vinden maar valt een beetje tegen de traantjes staan me in de ogen ( hahah lkkr suf )

dus al met al een goede productieve dag en we zien wel hoe het verder gaat lopen... denk ik ... nu maar eerst nog heel heel heel veel knuffelen met mijn mannetje (s ) want deze mama gaat van de week dus weer aan de slag...