De grote dag!!!

We zijn weer terug van de gyn. Zoals verwacht liep ze uit omdat ze ook piepdienst heeft. Tijdens ons gesprek ging die pieper dan ook een paar keer af en moest ze ff bellen. Met alle respect, want het zal maar over jouw gaan, dan vind je het ook fijn als je geholpen word. Ze vroeg of we het nog met de datum eens waren. ik vroeg als een geintje of er nu geen plek was op de verloskamers. Ze moest wel lachen. nee helaas, vandaag geen tijd. jammer:-)

Ze vroeg naar mijn vraagje. Vraagje? Heb een hele lijst. Voor mijn doen vielen alle antwoorden gunstig uit. Ze maakte een echo om te kijken hoever hij nu was. Frummel word geschat op 2900 gram. Het hoofdje kon ze op de echo niet meer zien. Deze was compleet verdwenen. En drie maal raden waar ik hem voel zitten?  Juist aan de buitenkant. Ik vertelde haar wat er vannacht gebeurt was en het is idd een zenuw die hij geraakt heeft. Waarschijnlijk is dat ook het gene geweest waardoor ze hem nu niet meer zag. Ze ging toucheren en schrok enorm. Ze hoeft geen eens moeite te doen om het hoofdje te vinden. Vandaar ook dat idee dat hij er zo uit floept en dat ik hem voel drukken aan de buitenkant. Ja werkelijk, heel bizar. De baarmoedermond staat nog steeds zo'n 2 cm en ben wel dus ontsloten. ze kon hier makkelijk 2 cm van maken, dus we worden geprikt. Een mondrijping heeft niet meer nodig. Ze zat echt te froeten vanbinnen. Sjon zijn ogen werden steeds groter, whahahahaha. Eigenlijk deed ze me ook wle een beetje pijn, want ze zat steeds tegen het koppie van frummel te drukken. Frummel vond dat duidelijk niet fijn.

Ze hielp me weer in mijn broek en we gingen terug naar haar kamer. Zaterdag tussen half 8 en half 9 binnen zijn. Sjon vertelde haar dat we de eerste bus pakte om 7,19 uur. Dan zijn we er ongeveer kwart voor 8. Die aantekening maakte ze ook. ook vertelde ik haar dat ik bij serenity op 1 borst een tweeling kon voeden. Tenminste dat de kraam dat vertelde. Ik vroeg haar of ze het een probleem vond als ik het wilde proberen en met klem erbij gezegd dat het werkelijk alleen om de rechterborst ging. Ze vond het heel dapper en mijn geopper om gecombineerd te voeden vond ze prima. Aantekening was gezet. Lacatie deskundige is op verlosafdeling aanwezig voor geval van nodig. Na een gesprek van zo 'n goed half uur liepen sjon en ik met een grijns het ziekenhuis uit. Ik wat meer wijdbeens dan normaal, whahahaah. tering heb me een mijn in mijn kruis, dat wil je niet weten.

Eenmaal thuis ff plassen. Ja hoor bloed. Niet veel maar genoeg met afvegen. ook wat vliezen kwamen er mee. Ze heeft dus niet getoucheerd, maar ook meteen gestript. Daarom dus dat klote gevoel. Het drukt gewoon gigantisch, maar ik mopper niet. Nog 4 nachtjes slapen en ik heb mijn kindje vast.