Week 10 ow 9 hoor ik vandaag hihi en een hormonale duivel op hakken

tja daar ben ik dan nieuw hier, zal even wat over mezelf vertellen, ben wendy 36 jaar, en moeder van jongen van 9, heb een vriend die vaart dus zowiezo 2 weken per maand weg is, en hij heeft al 4 kindjes en een paar heksen, eh sorry exen, haha

kwam achter zwangerschap op zelfde tijd dat ik me lieve omaatje verloor, dus emoties waren zeer wisselend, ook ben ik een borderliner, dus zowieso temperamentvol,

zong en huppelde ik 10 jaar gelee door de zwangerschap heen is dit 1 en al emotionele veranderingen, blij, verdrietig, onzeker, boos, hihi ramp op hakken noemt vriend me

morgen moet ik de nekplooimeting, zal blij zijn als ik daar goed nieuws krijg, dan wordt ik vanzelf wat gezelliger, onzekerheid is a crime

ook de kiloos zijn een ramp, ging ik lekker altijd op de ouderwetse weegschaal van oma, waar ik zo licht als een vlindertje was, kwam vriend met een elektronische aan, hmm ik wil niet zei ik, doe nou maar wijffie, nope wil niet, nou toch voorzichtig gaan en yep 3 kilo zwaarder als ik dacht, vroeger was alles beter, zelfs de weegschalen, en verassing bij verloskundige nog eens een kilo zwaarder, maar goed al ruim 2,5 kilo derbij, en ik eet echt niet veel, stopt snel chips en snoepjes terug in de kast

nou vanaf nu meer fruit en groenen en gezond eten, en morgen die test, dan is het leven hopelijk weer beter als vandaag, ik vloek ik tier ik verveel en ik kwal, maar morgen ben ik vast weer leuk