Gisteren de groei echo gehad. En we hebben onze kleine meid zien lachen! Zo mooi! En ik dacht zelfs te zien dat ze met haar oogjes knipperde. Ze nam ook af en toe een slokje van het vruchtwater. Ze ligt met haar beentjes helemaal opgetrokken en keurig al met het hoofdje naar beneden. Alles zag er goed uit en volgens de echoscopiste heeft ze al een lekker stevig buikje, dus waarschijnlijk wordt het een flinkert. Ik had zelf al gezegd dat ik denk dat het een 8 ponder wordt.De oudste was namelijk 6 pond bij de geboorte en de jongste (of moet ik nu zeggen middelste) was ruim 7 pond.
Over de placenta was toch nog enige twijfel. Volgens de echoscopiste was het voldoende opgeschoven, maar de gynaecoloog zelf twijfelde nog of het wel voldoende was en wil met 36 weken nogmaals kijken naar de placenta. Dit blijft dus nog even spannend. Eerlijk moet ik zeggen dat ik hoop op een gewone bevalling, maar als het toch anders gaat lopen, dan leg ik me daar ook bij neer. Het komt zo als het komt en het belangrijkste is dat het met onze kleine meid goed gaat.
Mijn bloeddruk was nog steeds toppie en hoeveel ik ben gegroeid durf ik niet meer te zeggen. Ik schrok mezelf een hoedje! Nu had ik natuurlijk wel veel kleren en zware winterlaarzen aan...
Vanavond zouden we eigenlijk uit eten gaan met het werk van mijn man. Maar als ik nu zo naar buiten kijk en hoor wat ze op de radio zeggen, twijfel ik of we wel moeten gaan. We moeten namelijk best nog een eindje rijden en het restaurant ligt midden in de bossen. Dus veel weggetjes waar het waarschijnlijk spiegelglad is. Ik ben met dit weer normaal gesproken al geen held en nu al helemaal niet! We zullen zien vanavond!
Voor nu, wens ik iedereen alvast hele fijne kerstdagen en een gelukkig 2011
Liefs Wendy
reacties (0)