Hallo

Hallo allemaal,

Hier dan mijn eerste blog. Ik ben 35 jaar en zwanger van ons derde kindje. We hebben al een zoon van 15 en een dochter van 13 jaar.

Onlangs ben ik doorverwezen naar de gynaecoloog wegens hoge bloeddruk. Iets wat ik anders nooit heb, en bij de vorige zwangerschap zelfs te laag was! En wat denk je bij de eerste controle... was tie helemaal perfect! Mijn man had al zo'n voorgevoel.Voor de zekerheid blijven we nog even bij de gynaecoloog om te kijken of het goed blijft. Zelf vind ik dit best een veilig gevoel en we hebben al een aantal extra echo's gehad, ook leuk! Hierdoor weten we inmiddels ook dat we een meisje verwachten.

Vorige week weer controle gehad en mijn bloeddruk was iets hoger dan de vorige keer maar nog wel binnen de grens. Alleen nu blijkt dat de placenta iets voor de uitgang ligt. De gynaecoloog verwacht wel dat het met het groeien van de baarmoeder mee omhoog groeit. Ik hoop het dan maar. Anders moet er een "nooduitgang"gemaakt worden. Als ik er aan denk krijg ik al de kriebels, ook omdat ik nog nooit geopereerd ben. En de ruggeprik lijkt me ook best eng. Ik ga er maar van uit dat het gewoon goed komt, zoals de gynaecoloog al zei. Begrijpen jullie me een beetje? Dit maakt het allemaal wel extra spannend.

Verder heb ik al een tijdje last van mijn rug en rechter bil. Ik heb gevraagd wat het kan zijn en het blijkt een isschias te zijn. Er zit dan een zenuw klem, als ik het goed begrepen heb. Voor nu betekend dit dat ik niet te lang achter elkaar mag lopen/staan en veel moet rusten. Iets wat in mijn werk wel wat lastig is, maar we doen ons best! Gelukkig heb ik erg fijne collega's die me erg goed ondersteunen. :-))

Verder geniet ik volop van mijn zwangerschap. Zeker nu ik ons meisje (wat fijn dat ik dat hier gewoon kan zeggen) steeds beter en vaker voel. En ook mijn man heeft haar al een paar keer gevoeld.Wel nog heel zachtjes hoor, maar toch!

Nu kijk ik eerst uit naar de twintig weken echo. Die hebben we volgende week.

Groetjes Wendy