Tijd voor 1e blog

Hallo,

Inmiddels is onze kleine meid al weer 3 maanden, voor mijn gevoel is ze al veel langer bij ons en zou niet meer zonder haar kunnen. Ze is geboren op 5 mei een echte feestdag dus letterlijk een bevrijdingsdag. Zouden op 6 mei ingeleid gaan worden ivm een hoge bloeddruk maar op 5 mei besloot onze kleine meid zelf te komen.

De laatse weken van de zwangerschap liep mijn bloeddruk op dus kreeg van de vk een schop onder mijn kont richting het ziekenhuis om onder hun leiding te bevallen. Laatste weken rustig aan moeten doen en veel controle momenten in het ziekenhuis en vaak aan de ctg. Wat had ik daar de balen van maar ja wel logisch en uiteindelijk was de vk toch bij de bevalling omdat ze toevallig kort voor onze bevalling een bevalling had gedaan en ze is gebleven. Erg fijn om naast mijn vriend nog een vetrouwd gezicht aan het bed te hebben.

Om 4 uur 's nachts de vliezen had toen nog geen weeen moesten ons toen om 9 uur melden in het ziekenhuis of eerder als er weeen kwamen. Toen we ons om negen uur meldde in het ziekenhuis was er nog weinig activiteit. Wederom aan de ctg, de kleine maakte het allemaal goed. Van de arts mochten we weer naar huis maar voordat ze nog een keertje kwam kijken had ik weeen om de vijf mimuten en mocht ik blijven. Om half 11 was het al een komen en gaan van weeen. Om 12 uur had ik 6 cm ontsluiting en was het echt een weeenstrom met buik en rug weeen wat was dat pittig. Het laatste stukje voor de persweeen waren heel zwaar en dacht niet dat ik het kon volhouden maar door de steun van mijn vriend kwam het goed. Om half 6 volledige ontsluiting en om 18.19 werd onze Eva geboren, een gezonde dochter en wat waren we gelukkig en trots op onze kleine meid. Na 1 nachtje in het ziekenhuis kwam papa ons halen.

Wat was het wennen met zo'n kleintje erbij, hadden het gevoel alleen maar bezig te zijn met verschonen en voeden. Het is zo moeilijk om je voor te stellen wat er allemaal veranderd. Omdat de BV maar moeizaam op gang kwam koste dat heel veel tijd en energie. Onze dochter was een luie drinker zoals de lactatiekundige dit noemde. Viel heel snel in slaap aan de borst en dronk daardoor te weinig en was ruim een uur bezig met voeden. Op advies flesjes met gekolfde BV gaan introduceren om haar sterker te laten worden en moeder wat rust te geven maar het bleef een langzame drinker. Na 7 weken was het emtioneel op bij mij en ben ik alles gaan kolven en inmiddels zijn we over gegaan op KV. Ik heb er alles aan gedaan om het te doen slagen en heb er nu vrede mee dat we op KV zitten. Het is nog steeds geen snelle drinker.

Inmiddels werk ik al weer en gaat ze 2 dagen naar de KDV en in de weekende als ik moet werken is het papaweekend. Dat was erg wennen voor mijn vriend maar het gaat steeds beter. Wat was het de 1e keer moeilijk om haar weg te brengen. Gelukkig hoefde ik het niet te doen. Heb ik gebeld om te vragen hoe het ging om te horen dat ze af en toe huilde. Dat wilde ik helemaal niet weten dus maar niet meer gebeld. Na de 1e dag was ze versleten en heeft ze alleen maar geslapen. Nu zijn we inmiddels 4 weken verder en ze heeft het er prima naar haar zin. Ze slaap daar wel minder maar het is een vrolijke meid zeggen ze en ik krijg een grote lach als ik haar ga ophalen.

Genieten dus volop van onze kleine meid en vinden het prachtig om te zien dat ze steeds meer kan en de ontwikkeling te zien. Het is enblijft een wonder zo'n klein mensje

Groetjes aan alle meiden van BB en een knuffel van Eva