Vandaag 5 weken

Vandaag is ze er alweer 5 weken, waar blijft de tijd. De eerste weken gekampt met spruw, daar had ze wel veel last van, ook ik had tenenkrommende pijn in mijn tepels bij het aanhappen. Gelukkig bracht Gentiaan Violet wel snel verlichting. Afgelopen week nog een keer gebruikt, spruw billetjes en het aanhappen en doordrinken ging wat onrustig. Nu is dat wel weer goed, maar nou heeft ze dauwworm, sinds gisteren ben ik erachter dat dat het is, Romy had dat ook in deze periode. Het jeukt haar enorm, haar hele hoofdhuidje zit er onder en ziet er vurig en onrustig uit. Ze schuurt met haar achterhoofd, voorhoofd en kinnetje, en wrijft met haar handjes voornamelijk over haar oortjes. Gisteren Lanette creme opgehaald, om het wat vettig te houden, bij Romy werkte dit toen goed. Huisarts bevestigde vandaag onze vermoedens en adviseerde ook Lanette, dus we zitten op de goede weg, maar het kan nog wel weken duren! Het begroot me verschrikkelijk om haar zo'n jeuk te zien hebben. Ze slaapt er amper door in en is snel (bij een kleine hoofdbeweging) weer wakker, 's nachts voorkom ik dat ze wrijft met haar handjes door deze tegen te houden en dan komt ze wel diep in slaap. Maar ze slaapt kortere periodes achter elkaar en huilt soms heel verdrietig en wanhopig wat dan uiteindelijk overgaat in gekrijs. 

Sinds 3 weken (en we hadden de indruk daarvoor ook al wel) lacht ze gericht en reageert ze ook vrij makkelijk met kleine geluidjes. Super schattig. Zelfs nu, met alle jeuk, is ze nog steeds wel gemakkelijk aan het lachen te krijgen.

Net als Romy lijkt ze wel flink wat temperament te hebben. Romy zette het op een krijsen als ik haar van de borst haalde (al ging het om nog maar 1 slok extra, dan had ze soms alweer genoeg) en ze nog niet genoeg had of als ik te langzaam reageerde als ze dorst had. Neville en Ferron waren daarin een stuk gemoedelijker, die lieten dat over zich heen komen en als ik ze niet weer aan legde, nou dan maar niet. Ik begrijp steeds beter dat meisjes baby's vaker overleven als zuigeling, want als een baby zo hard huilt, dan doe je alles in sneltreinvaart om maar zo snel mogelijk aan haar wensen/ behoeften tegemoet te komen. In hun beleving zal het wel lijken of ze misschien wel dood gaan als er NU geen drinken komt... Dus dan krijg je paniek.

Vannacht was Neville aan het ijlen, zei o.a. vastgebonden te zijn terwijl jongens uit de klas met hem wilden vechten, was in een kuil gevallen en kon hier niet weer uit, dacht dat ik hem een broodje kaas kwam brengen, etc. Er was soms geen touw aan vast te knopen. Heeft enorm overgegeven en was goed warm. Nou gaat het rond op school dus hij is in dit gezin vast niet de laatste die geveld wordt. Hilco heeft ook al wat buikpijn.

Kraamvisite laat wat op zich wachten (tot de ergste drukte voorbij is, die moet dus nog komen, haha). Als iedereen die zegt nog te komen, nog komt, krijgen we het nog druk tot 26 mei. Het weer is nog steeds supergoed. Ik had me geen mooier weer kunnen wensen in mijn verlof in deze periode. Het ene na het andere record wordt gebroken qua hoge temperaturen.

Ferron slaapt steeds vaker door in zijn eigen bed, maar komt 's nachts nog wel regelmatig bij ons in bed (Auris ligt ook bij ons na haar eerste nachtvoeding rond 00.00u). Ferron werd altijd door ons naar bed gebracht na Romy en Neville en dan bleven we bij hem (tot 2 weken terug) tot hij sliep. Dit ging vrij snel van de eerste keer 30 min naar ongeveer 5 min en dan was hij in dromenland. Laatst nam ik de proef op de som en gaf aan bij hem dat ik na het slaapliedje (14 engeltjes) naar beneden zou gaan en hij dan lekker kon gaan slapen. En wonder boven wonder accepteerde hij dat meteen, dus kus knuffel (ik wilde nog een kus geven, maar toen zij Ferron dat hij er al eentje gehad had) en ik ging naar beneden, in de gang de was nog opgevouwen, maar hij kwam er niet meer uit. Ik voelde me haast afgeserveerd, haha, dat hij er helemaal geen punt van maakte. Later heeft hij nog wel een moment gehad dat hij zich wat bangend (bang/ spannend) voelde en dacht dat er een monster aan zou komen, toen nog wel even weer bij hem gebleven, maar daar is hij nu ook wel weer gerust over. Dus rond 20.00u zijn de oudste drie in diepe slaap en vaak drinkt Auris toevallig rond 19.15u en slaapt dan om 19.30u zodat wij de anderen rustig naar bed kunnen brengen. Hoop voor Hilco dat dit zich zo doorzet. Anders moet ik maar proberen hier routine van te maken voordat ik weer aan het werk ga.

Sinds eergisteren met de fles gestart, mooi op tijd zodat dit sowieso goed komt als mijn verlof voorbij is. Met 6 weken ben je vaak al te laat, is onze ervaring. Dit gaat goed, ze accepteert het. Ik ben zodoende naar het 10 minuten gesprek van Romy geweest maandag. Heb dus al iets minder zorgen als ik even van huis zou moeten om de een of andere reden (vorige week zouden we starten, toen heb ik mijn ogen bij Pearle laten opmeten, maar toen sliep ze door). Morgen ga ik naar de bekkenfysiotherapeut, omdat ik toch wel iets last heb van mijn rechterheup, al wordt dit al wel beter. Maar ik zou bijv. niet kunnen rennen als ik Ferron zou moeten pakken, niet handig als hij dit doorkrijgt, haha. Ook morgen voor het eerst naar het consultatiebureau. Beetje zinloos eigenlijk, want alles gaat goed en ik heb er eigenlijk niets te zoeken, behalve wegen en meten. Daar ben ik dan ook wel nieuwsgierig naar, maar maakt ook weer niets uit eigenlijk.

Verschillende keren al naar buiten geweest, o.a. in de draagdoek. Dit loopt wel prettig. Nu ze last heeft van eczeem is het niet handig omdat het teveel broeit en schuurt.

Drinken gaat goed, soms nog wel een tepelhoedje nodig zodat je de linkertepel beter kan pakken, maar dat is vaak maar eenmalig. Als je in je wieg ligt, hoeven we jou er niet uit te halen als je zachtjes begint te huilen, meestal is even met de wieg rollen of wiebelen al voldoende om je te kalmeren en dan slaap je weer verder. Met de andere kinderen hadden we deze wieg niet en moesten we ze eruit tillen (of uit de kinderwagen) en als ze weer sliepen terugleggen, maar daar werden ze dan weer wakker van. Je slaapt het liefst op je buik, toen je geen eczeem had, legden we je ook altijd op je buik, maar dat schuurt nu teveel. 's Nachts hoeven we nooit te gaan lopen met jou om je te troosten in bed rechterop gaan zitten en wiegen is vaak wel voldoende, wel ben je soms 2 uur achter elkaar wakker (gisteren van 03.43-06.00u bijv.) dat vind ik nog wel eens vermoeiend, want dan slaap ik ook niet.