Mijn ouders verteld...

Gisteren kwamen Romy en Neville na een weekend logeren bij opa en oma Timmer weer thuis. Ze zijn naar Orvelte geweest en naar een camping met zwemplas en bootjes. Wij hebben zelf heerlijk gechild in de tuin van Tjarda en Kees in Nietap. Eerste dag van een waarschijnlijke hittegolf! Besloten om het nu aan mijn ouders te vertellen omdat morgen de termijn echo plaatsvindt en we daarna geen tijd hebben om naar Zuidlaren te rijden. Mijn moeder maakt zich zorgen over een een eventuele vierde gezien de financien, het feit dat ik kostwinner ben en praktisch qua ruimte etc. Wel heel lief, maar het voelt te sterk (het gevoel dat een vierde wil komen) om te negeren. Dit is zelfs de allereerste keer dat we bewust voor een kindje zijn 'gegaan.'  Sinds de missed abortion wist ze dit, ik ben er vrij duidelijk over geweest, maar zij ook. Ik had een beetje de hoop dat ze in de afgelopen maanden haar gevoel wat aan de kant gezet zou hebben omdat ik er stellig in bleef dat mijn gevoel te sterk was een vierde kindje te willen. Ze heeft al haar bezwaren meermaals opgesomd, dus ik vond het moeilijk haar dit te vertellen. Haar reactie was helaas koeltjes (geschrokken, denk ik). Later noemde ze nog wel dat het natuurlijk niets ten nadele van het kindje was, maar dat ze zich zorgen maakt om mij. Heel lief, maar zo voelt het toch wat als een domper en is de glans er wel wat af. Mijn vader was wel heel enthousiast, die had het evengoed aan zien komen, maar hij ziet veel minder de beren op de weg. Nou ja, ze is natuurlijk niet voor niets mijn moeder en dat is eigenlijk ook wel heel lief. Ze zei ook dat ze bij haar eigen zwangerschappen dezelfde reactie had (Hoe moet dit nou, kan het allemaal wel?). 

Morgen dus de echo en intake, Joke gaat mee, Hilco blijft bij de kinderen. Ze is hoogzwanger dus haar op de kinderen laten passen is niet echt prettig. Daarna gaan we naar de andere opa en oma. Zie enigszins op tegen de echo, de vorige keer is het vruchtje in de 6-7 week overleden. Ik vermoed nog steeds dat dit een gevolg is geweest van de stoot hormonen in december door twee maal de morning after pil geslikt te hebben.

Ik voel me wel ok, de vermoeidheid wordt nu minder. Die was best hevig. Elke middag kon ik wel slapen, alleen kon ik er weinig aan toegeven (maar 1x een uurtje geslapen). Ook wel misselijk, gammeltjes als ik te weinig at. Ik moest dan eten (voornamelijk zin in hartig; soep, aioli, vlees...). Nu nog steeds wel wat aanwezig, maar zolang ik regelmatig iets eet (op het werk niet altijd tijd voor), valt het wel mee. Ik werk nu al wel meer op de Open, iedereen daar weet het nu zo ongeveer wel. De reacties waren erg enthousiast en betrokken.