Gisteren een termijnbepalingsecho...

Gisteren (30-12-2010) een termijnbepalingsecho gehad. En ik ben al 12 weken en 6 dagen zwanger vandaag! Nu ik weet dat ik zwanger ben, merk ik dat ik inderdaad wel zwangerschapskwaaltjes heb: ik moet om de 2 uur sowieso iets eten anders word ik een beetje gammel. Daarna voelt het ook meteen beter. Tevens merk ik dat ik de bezem weer uit de kast heb gehaald, ik ben nu alweer iets assertiever en korter door de bocht dan gewoonlijk (dan ben ik dat helemaal niet). Ook ben ik een stuk labieler, op het werk vertelde een vrouw dat het erop lijkt dat ze haar geheugen wat begint terug te krijgen, terwijl dat lange tijd erg onzeker voor haar was. Toen ze hier emotioneel van werd, merkte ik dat ik ook een beetje tranen in mijn ogen kreeg. Ze kneep in mijn hand en zei dat ze het fijn vond om te zien dat ik zo betrokken ben. Tja, dat is nou niet helemaal mijn bedoeling. Maar verdriet van anderen grijpt me een stuk meer aan dan anders. Helemaal als het over moeder-kind relaties gaat, haha.

De echo was erg bijzonder, het is al een compleet mensje met alles erop en eraan. De baby was erg bewegelijk, met het hele lijfje, alles leek het goed te doen. Volgens de verloskundige ziet het er op het eerste gezicht goed uit.

Ik heb de kritieke periode er zelfs al op zitten zonder door gehad te hebben dat ik uberhaupt zwanger was, dat is wel raar. En het is net of mijn buik ineens dikker is nu ik weet dat er een babytje in zit. Mijn knoop van mijn broek doe ik meestal los, het zit al snel te strak. Ik kan gelukkig nog wel op mijn buik slapen. Wordt nog wat als ik straks een voedingskussen, Hilco en 2 kinderen naast mijn logge lijf in het bed heb liggen. Daar wordt het niet comfortabeler van.