10 weken zwanger

Ondertussen al weer 10 weken zwanger. Het gaat snel en langzaam tegelijk. Met 9 weken weer een echo gehad en ons kindje was weer goed gegroeid en hebben voor de eerste keer het hartje gehoord. Dit was echt een magisch moment. Ondertussen ook begonnen met Emesafene voor de misselijkheid en dat gaat gelukkig nu een stuk beter. Nog af en toe wel last van maar echt al veel beter. Begin ook echt al een buikje te krijgen. Volgende week krijg ik de termijnecho en als die goed is mag iedereen het weten. Ik blijf het spannend vinden.
Helaas ben ik nu al 3 weken ziek gemeld op het werk. Het geluk is dat ik nauwelijks hoefde te werken omdat ik weinig ingepland was vanwege vele overuren en nog vakantie. Maar ik ben zo bang dat ik helemaal niet meer aan het werk kom. Vanaf 7 weken last van ontzettend vervelende ischias. Zolang ik rustig aan doe gaat het met de pijnklachten. Maar wil ik wat meer gaan doen of therapie gaan uitbreiden dan worden de pijnklachten direct veel intenser en moet ik weer opnieuw beginnen. Wat baal ik dan toch. Waarom moet het weer zo heftig en zwaar worden? Mijn dochter voelt haarfijn aan dat mama niet zo actief en snel is en gaat echt over grenzen heen met uitproberen. Dit maakt het zoveel moeilijker voor mij. Mijn man helpt mij echt geweldig en doet ontzettend veel om het huishouden draaiende te houden. Zo dankbaar voor hem!
Deze week weer terug naar de huisarts en opstarten fysiotherapie in de hoop dat ik vlug weer op de been ben en weer voor mijn gezin kan zorgen en weer aan het werk kan gaan. Mocht iemand nog tips hebben omtrent mijn ischias en klachten dan hoor ik die graag!

621 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Mama-12

    Hallo,

    Hier vandaag ook 10 weken zwanger. En vorige week ook wederom een mooie echo met een mooi kloppend hartje gezien, en gehoord. Ik slik ook al 2 weken emasafene, oh ik ben niet vooruit te branden ik kan alleen maar slapen en na alle kleine dingen die ik doe moet ik echt bijkomen hopeloos word ik er van..

    De magische 12 weken grens is inzicht en daar heb ik mijn hoop op gevestigd qua misselijkheid spugen en vermoeidheid. Hier ook al een buikje die niet meer te verbergen is.

    Veel sterkte igg en hopelijk worden je pijnklachten snel minder

    Liefs x

  • watervrouw84

    Ik snap precies wat je bedoeld. Vind het nu ook pittig vooral omdat je niet gewoon even kan liggen als je moe of niet lekker bent. Bij mijn eerste ging het pas met 20 weken beter, daar heb ik me nu ook maar op ingesteld. Alles wat korter is is mooi meegenomen.

    Hopelijk ga jij je vlug beter voelen...