Ronde 8

Dinsdag 02-07 ben ik eindelijk ongi geworden na een lange cyclus van 36 dgn. Ik heb dit nog niet gehad. Ik blijf het vreemd vinden dat ik op 14-06 mijn eerste knalpositieve ovulatietest had en dan toch pas 18 dgn later mijn menstruatie kreeg. Hopelijk wordt dit niet normaal, want het was zenuwslopend en teleurstellend. Ik voelde van alles en nog wat en toch ook weer niks. Ik ben er achter gekomen dat ook mijn lichaam me voor de gek kan houden. Ik had op maandag 01-07 acupunctuur gehad ivm het proberen verlichten van mijn pijnklachten. Bij de eerste naald stroomden mijn tranen over mijn gezicht en kon niet stoppen. De acupuncturist gaf aan dat al mijn emoties zo vast zaten en dat het goed was om deze los te laten. Ik heb dat die dag ook gedaan met als gevolg dat de volgende dag mijn nieuwe cyclus is kunnen beginnen. Toch voelt het goed. Klinkt raar maar ik was me al zorgen aan het maken dat mijn lichaam zich tegen me zou keren en dat de cyclussen alleen nog maar langer zouden worden en dat ik toch geen eisprong had gehad ondanks de positieve test. Ik ga nu toch rustiger aan de volgende ronde beginnen en wil me toch minder erop gaan focussen. Ik heb een super leven en ook al blijft de leegte en de hoop bestaan op een wonder, ik mag niet vergeten wat ik wel al heb! Dus nu concrete plannen gemaakt om te beginnen met de verbouwing en te blijven genieten van elkaar. Door mezelf wat meer rust te geven en te denken dat onze tijd nog zeker gaat komen lijkt het alsof ik een bepaalde druk bij mezelf heb weggehaald. Ik hoop dat ik deze gedachten kan blijven volhouden, want de afgelopen 7 maanden was ik vaak onrustig en gestresst. Dus de aanpak is toch beter voor mezelf zorgen en mijn rustmomenten beter pakken, richten op ons huisje met een grote verbouwing en renovatie en genieten samen met mijn lief!

Vandaag is en blijft toch wel een moeilijke dag. Het is alweer 18 jaar geleden dat mijn lieve moeder is overleden en voor mijn gevoel mis ik haar nu nog meer. Waarschijnlijk ook omdat ik nu zelf bezig met zwanger worden. Vorige week vrijdag had ik negatief getest. Een uur later krijg een berichtje van mijn tante dat ze een foto heeft van mijn moeder waar ze zwanger is van mij en of ik deze foto wilde hebben. Hoe ongelooflijk is dat! Volgens mijn man, wilt mijn moeder op deze manier laten weten dat ze aan me denkt en steunt! Aan deze gedachte hou ik me van en dat brengt rust. Ook al ben je er niet meer lieve mama in mijn gedachten en in mijn hart zal je altijd blijven! Hou zo ontzettend veel van jou! Mis je iedere dag weer...

Veel liefs