Onduidelijk

Gister ben ik op controle geweest bij mij arts ivm mijn aandoening. Ik heb aangegeven dat ik het allemaal zwaar vond nu ik zonder medicatie dit traject moet bewandelen. Het valt me steeds zwaarder en mijn lichamelijk functioneren gaat achteruit. Ik weet ben pas 7 maanden bezig, maar het voelt zo zwaar. Waarom duurt het zo lang, als alles goed is? Had ik toch moeten kiezen om een hsg te doen? De gynaecoloog vond dit zelf niet nodig omdat dit waarschijnlijk geen resultaat zou opleveren...positief gezien dan. Maar stel je voor dat het ons net dat duwtje zou kunnen geven. Ik denk er toch wel veel over na!
In mijn vorige blog schreef ik nog over mijn positieve ovulatietest en dat ik mijn best heb gedaan. Nu ben ik erachter gekomen (hoe blond kun je zijn?) Dat je ei pas 24-48 uur erna springt. Wij hebben het dus alleen de dag ervoor, dus donderdag avond en vrijdag nacht gezellig gehad. En daarna niet meer...en daar baal ik van, want volgens mij hebben we nu weer onze kans niet goed benut....pfff dus hop naar de volgende maand zullen we maar zeggen...nog 4 maanden :-(.
Mijn arts gaf aan misschien toch weer te starten met mijn medicijnen, volgens de richtlijnen mag het niet, maar hij heeft geen negatieve ervaringen tussen de medicijnen-zwanger worden-ontwikkeling embryo en noem maar op. Maar gaf hij wel aan, wat als het wel mis gaat, ondanks dat het niet gelinkt kan worden aan de medicijnen, kan je het emotioneel dan ook aan? Lastig al die zaken, wat wel en niet goed is voor jou, je wens en hopelijk ooit ons kindje! Lucht wel op om het hier op te schrijven! Nog 1 week wachten...wie weet zijn wonderen de wereld nog niet uit! Zelfs met een verkeerde berekening...
Heb verder nauwelijks klachten...eigenlijk altijd zoals iedere maand, alleen mijn borsten zijn iets minder gevoelig, maar of dat wat te zeggen heeft?
Ik wacht af net zoals vele van jullie!

Liefs