Vandaag was weer een spannende dag. Sinds 4 dagen heb ik dagelijks een vervelende zeurende pijn, die soms zo intens wordt dat iedere stap die ik zet zeer doet en dat ik even moet zitten of liggen en meer niet. Vooral rechts.
Vandaag bleek mijn rechter eierstok zeer actief: 3 follikels van 11 mm. En nog wat anderen die ook misschien nog wat gaan doen (wat we absoluut niet willen natuurlijk!!! 3 is de max). Ze waren precies even groot, alsof die follikels het met elkaar afspreken.. maar het was fijn om serieus genomen te worden toen ze zei dat dat zeker pijnlijk kan zijn. Links zat er 1 , ook van ongeveer 11 mm.
Eerlijk gezegd luisterde ik niet meer zo goed naar de verpleegkundige toen ik die 3 eitjes zag aan de rechter eierstok met een 4e eitje die bijna net zo groot was erachter, en nog wat kleinere waarvan ze vertelde dat die ook wel wat wilden gaan doen. SHIPS, dat is niet de bedoeling. Ik vroeg gelijk of ze het overschot aan follikels weg gaan prikken maar 'nee, dat doen we eigenlijk niet' was het antwoord. ***
Baarmoederslijmvlies was 6.8, moet 7 worden minimaal dus dat ziet er wel netjes uit..
Vandaag moest ik een halve fostimon injectie zetten en morgen weer een hele, in de hoop dat niet alle eitjes massaal gaan groeien maar dat een enkele een groeispurt neemt. Overmorgen weer een echo.
Tsja ik ben benieuwd, ik weet het gewoon echt niet. De vorige keer had ik 1 follikel die was 4 mm in 1 dag gegroeid! Als ze nu netjes groeien en volgens afspraak 2 mm per dag dan zou de inseminatie ergens maandag moeten plaatsvinden rond cyclusdag 15.
Maar eerlijk gezegd weet ik het niet meer, althans, ik snap mijn lijf niet. Ik laat het maar gebeuren en zie het wel. Toch kan ik het niet loslaten. Ik vind het spannend, niet leuk spannend. Stel dat ik teveel eitjes heb dan gaat het niet door. Jeez, daar moet ik écht niet aan denken :(
Ik wil gewoon precies weten wat er gaat gebeuren en vooral wil ik weten dat deze ronde een inseminatie volgt. Nu weet ik het allemaal niet zeker en ik haat onzekerheid. Het gaat in heel me lijf zitten, ik voel me wiebelig, ik merk dat ik toch anders reageer op dingen.
Wel een kleine opsteker was een collega (en hier moet je in geloven of niet) maar ze heeft altijd al voorspellende dromen gehad. Leuke maar ook minder leuke. Ze vertelde me vandaag dat ze een paar weken geleden over mij gedroomd heeft, 3 maanden zwanger en meer dan gelukkig en stralend. Ik moest breeduit glimlachen toen ze het vertelde en stiekem heeft ze me toch weer hoop gegeven. Ook al is het nergens op gebaseerd, het geeft een beetje hoop. Waar het schip ook mogen stranden deze iui, eerst op naar de volgende FM meting woensdag. Bah, veels te spannend allemaal!
reacties (0)