Dag 10 na iui-2

De vorige keer schreef ik op deze dag ook een blog, om een dag later ongesteld te worden.
En nu, wat zal het nu brengen? Zal het morgen weer zo zijn? Of doet de Utrogestan (progesteron) z'n werk en komt opoe later, of liever ; helemaal niet?
Echt vreselijk deze laatste dagen. Deze keer is ook weer anders als vorige keer.
Sinds een dag of 4 na de inseminatie had ik het gevoel zwaar ongesteld te worden, je weet wel met pijnvlagen in de onderrug, zeurende opgeblazen buik. De eerste dagen ook nog misselijk geweest maar dat zal van de Pregnyl geweest zijn.

En nu.. ik heb ongeveer 6 dagen het gevoel gehad ieder moment ongesteld te kunnen worden. En nu ebt dat gevoel weg. Dan komt het gevoel even terug, en dan weer weg. Soms een steekje in me buik maar daar zoek ik maar niets achter. Als ik merk dat ik ga 'zoeken' naar kwaaltjes als in de zin van afvragen 'hm waar zou dit bij horen? ' dan stop mezelf met denken. STOP STOP STOP ik wil er niet mee bezig zijn. Die teleurstelling vorige keer was zo heftig en verdrietig. Ik probeer er afstand van te houden maar dat is moeilijk. Ik durf niet eens te denken dat het misschien wel raak zou kunnen zijn. De blijdschap bij die gedachte, hoe klein en voorzichtig die ook is, dat wil ik niet voelen zolang ik niet weet of deze IUI raak is.

Wachten tot de 14e dag en mocht opoe zich dan nog niet gemeld hebben, door een late ongesteldheid, of de Utrogestan of.. ?.. dan mag ik testen van het ziekenhuis. Dat is donderdag en dan heb ik een lange dag en avond voor de boeg van mijn werk dus ik zit te denken dat als ik woensdag op dag 13 niet ongesteld ben dat ik dan een testje weg. Volgens mij zou de pregnyl uit me lijf moeten zijn dan.

Maar goed.. eerst die 13e dag maar eens halen... pffffffffffffffffffffff