Hoi meiden,
hierbij dan mijn bevallingsverhaal.
Het begon allemaal op zondag 26 juni toen ik om 01.50 uur wakker werd en merkte dat het wel heel nat daar beneden was. Wist gelijk dat me vliezen waren gebroken. Heb gelijk me man wakker gemaakt en het tegen hem gezegd. Nog wel even op bed gelegen daarna, maar kon echt niet meer slapen dus ben toen maar naar beneden gegaan en heb daar tv gekeken. Vanaf 03.00 uur ongeveer begon ik de weeën te voelen. Op een gegeven moment werden ze sterker en regelmatiger en toen heb ik mijn man maar wakker gemaakt en gezegd dat ie naar beneden moest komen.
Om half 5 heb ik de verloskundige gebeld en die is om 05.10 uur langs geweest en heeft geconstateerd dat ik 2 cm ontsluiting had. Ik had daarvoor mijn moeder al gebeld dat ze toch wel onze richting op moest komen aangezien Mila nog heerlijk in bed lag te slapen.
Om half 7 heb ik de verloskundige weer gebeld, dat ze nu toch heftiger werden en dat ik graag naar het ziekenhuis wilde. Dit was geen probleem en we mochten die kant op gaan. Vanaf daar is het eigenlijk best vlug gegaan. in het ziekenhuis bleek ik al 4 cm ontsluiting te hebben. Bij 7 cm kreeg ik al persweeën, dus ik moest deze gaan wegpuffen. Dit heb ik helaas een uur tot anderhalf uur moeten doen. De laatste paar centimeters wilde echt niet. Op een gegeven moment kon ik het echt niet meer tegenhouden en bij de 9 cm mocht ik dan ook voorzichtig mee gaan persen. Het randje van mijn baarmoeder zat nog in de weg dus die moest ze wegduwen en verder heeft ze een knip gezet omdat Colin het toch wel erg benauwd kreeg daarbinnen. Zijn hartslag daalde flink en ging ook niet gelijk weer omhoog. Binnen 2 persweeën was hij er gelukkig uit en herstelde hij prima. Hij is om 10.24 uur op 27 juni 2011 geboren.
Ik heb hem gelijk op mijn buik gekregen en nog heerlijk een uur of zo met hem mogen kroelen/knuffelen.
Daarna is hij "schoongemaakt" en gewogen en gemeten en zo. Hij woog uiteindelijk toch nog 3190 gram en was 50 cm lang. Ze hadden hem op 2800 gram geschat die vrijdag ervoor, dus toch nog wel een verschil hahaha.
Daarna heb ik helaas nog een uur moeten blijven liggen voor de hechtingen en heb hier behoorlijk last van gehad. Het wordt nu wel met de dag minder gelukkig, maar we hebben er iets moois voor teruggekregen.
Nou dit was het wel... Ik vond het een vrij heftige bevalling, zeker vergeleken met die van Mila die toch wat soepeler ging. Ik moet het dan ook nog een beetje een plekje geven, maar dit gebeurd nu ook langzaamaan.
Maar bovenal we hebben een prachtig mannetje!
Liefs Lynn
reacties (0)