zo, en nu mag ik even klagen!!!
al vijf dagen lang zit er een zenuw vast in mijn onderrug.. ik kan amper lopen van de pijn. Ik kan mijn been niet eens meer optillen. maar toch zal ik door moeten werken. gewoon volle dagen... auw!!!
de rest van mijn lichaam begint ook te protesteren. vanochtend kwam ineens een keelpijn opzetten, tezamen met oorpijn. eigenlijk gaat het belabberd even...
Mijn baas weet gelukkig al dat ik zwanger ben... misschien moet ik toch even met haar praten. het probleem is alleen dat ik met enorm collega'-tekorten kamp. geen idee hoe ik dit op moet lossen... ik wil geen van de drie banen opgeven, ik heb het geld hard nodig, voor ik kan genieten van de kleine. ik weet even niet meer wat ik moet doen... de emoties lopen hoog op inmiddels, jank om het minste of geringste en ben bijna altijd chagrijnig als ik thuis ben...
waren de eerste weken maar voorbij, dan hoop ik weer wat energie te hebben.
zo, uitgeklaagd!
xxx!
reacties (0)