How many???

pfffffffffffff!

Woensdag was het eindelijk zover! We zouden te zien krijgen hoeveel ukkies er in de buik zaten... Helaas moesten we wachten tot half 5 voor we naar onze afspraak konden.. Wat duurt een dag dan lang!

Gelukkig stond de echoscopiste ons al op te wachten, toen we aankwamen. Hoefden we niet nog in de wachtkamer te wachten. We zijn terecht gekomen in precies hetzelfde kamertje als waar mijn zusje haar allereerste echo kreeg. Inmiddels ben ik wel gewend aan de inwendige echo. Met IUI wordt er constant zo'n staaf binnengebracht, dus ook nu was t geen verrassing. De echostaaf stevende recht op een vruchtzakje af. En midden in het vruchtzakje: 1 prachtige garnaal, 6,3 mm! Met kloppend hartje. J. was zeer verbaasd dat het al zo snel gevonden werd,en dat er ook al een kloppend hartje in zat! verder was de baarmoeder leeg. J. kon weer uitademen, het was er maar eentje. (Ik had stiekem gehoopt op twee, mar 1 gezond kind is natuurlijk ook al fantastisch!) Nog geen minuut later was het voorbij. Er werd nog even gekeken naar de achtergebleven eieren en dat was dat. Jammer, je kan als ouders uuuuuren naar zo'n scherm kijken, maar zij moet helaas doorgaan.

Wij zijn gelukkig. 1 Prachig kind wacht er op ons. Om te verzorgen, op te voeden en een goed leven te krijgen. Komt voor de bakker!