Wat kunnen ze toch snel veel!

Als je kleine weer iets nieuws kan ben je altijd zo trots! Heerlijk gevoel, zo was ik eergisteren een super trotse mama toen we met zijn alle lekker in het park op een kleedje zaten me kleine man op stond, zwaaide en zei, “dag, ga weg”. Ik dacht dat ik stijl achterover zou gaan vallen toen ik dat hoorde. Was ook zo lief!

Hij is ondertussen 14 en halve maand en kan al zo veel! Zo zaten we vorige week met zijn blokjes en vroeg ik om een blauw blokje en kreeg ik dus een blauwe, toen ik om ee rode vroeg kreeg ik een rode en zo ook een gele. Hij kan de kleuren nogwel niet goed benoemen of uitspreken, maar hij weet dus wel donders goed wat rood, blauw en geel is. Ik dacht de eerste keer dat het toeval was maar nadat ik het 4 keer in verschillende volgorde had gedaan wist ik toch wel vrij zeker toen hij steeds de gode kleur aan gaf dat het geen toeval meer kon zijn.

Ook moet ik nu steeds lachen nu hij geleerd heeft een hand te geven. Steeds als we op straat lopen en er mensen langs komen doet hij zwaaien en als hij de aandacht krijgt gaat hij steeds een handje geven.

Hij kan ook al zo veel zeggen. Papa, mama, amp (lamp), kok (klok), kikker, vis, woef, die, poepe, piep, dag, weg, eten, ga, oppetì (optillen), inke (drinken), daar, boot, auw (blauw), eel (geel), sape (slapen).

Zo zegt hij ook nog wat woordjes die eigenlijk niet de daadwerkelijke woorden zijn. Dingen waar hij dus zelf een naam aan gegeven heeft waardoor ook enkel zijn vader en ik het kunnen verstaan en begrijpen.

Ik vind het allemaal zo super, hij kan zo veel nou en dat in 14 maanden. Het gaat allemaal zo snel. Als ik het dan zelf zo nu opschrijf merk ik dat het eigenlijk allemaal al te veel is om op te schrijven. Soms mis ik het wel eens dat hij echt een baby was en in zijn bedje lag, maar aan de andere kant ben ik iedere keer als hij iets nieuws kan helemaal blij. Iedere fase die hij in gaat ben ik weer trots op maar ja, de fase die je kwijt raakt daarmee mis je dan toch ergens ook wel weer. Maar goed zo veel mogelijk genieten en zo min mogelijk proberen te missen! Dat is het enigste wat je kan doen. Toch zou het stiekem ergens wel eens leuk zijn om de tijd af en toe stil te kunnen zetten, maar ja dan ga je ook weer niet vooruit…