Hey allemaal,
Hier weer een blogje vanaf mijn kant. Ik wil dat graag even schrijven hier omdat ik dit dan later allemaal terug kan halen. En dat voelt voor mij voor nu erg fijn.
19 juni 2018 heb ik de GYN gebeld in het ziekenhuis omdat ik al 24 uur last had van krampen die kwamen en gingen en die deden ook pijn. Ik begon daar ook bij te overgeven en voelde mij zo lamlendig. Slapen lukte amper. Had maar 2 uurtjes geslapen die nacht. De pijn hielt mij wakker. Ik moest gelijk naar het ziekenhuis komen dus gelijk erheen gegaan en aan de CTG geweest.
De 1e keer dat ik daar aanlag kwam de weeen meter maar op 20 uit. Vorige keer kwam die uit op 26/27 en nu kwam die terwijl ik die krampen dus had op 30/32 uit. Wij zien dus allemaal dat het wel intens erger wordt. Gelukkig nog niet schokkend en nog niet met een duidelijk ritme. Baarmoedermond was ook weer opgemeten en die was gelukkig nog lang. Urine nagekeken en die was ook helemaal in orde. Want soms kan je daardoor ook voorweeen/harde buiken door krijgen. Als je blaasontsteking hebt.
Conclussie: Goede voorweeen. Helaas kunnen ze er niks aan doen en moet ik het maar ondergaan. De volgende dag onwijze krampen gehad en weer overgeven met een kruik op de bank heb ik het toen redelijk gered.
Gister avond 20 juni 2018 voelde ik mij weer erg naar. Wilde optijd naar bed gaan om te slapen maar dat lukte niet want zat iedere keer op de wc aandrang om te plassen. Totdat ik klaar was met plassen er een golfje mee kwam. Slapen lukte weer niet en heb het weer 1:30 zien worden. En half 6 was ik weer uit bed vanochtend 21 juni 2018.
Als eerste naar de wc want was kotstmisselijk maar er kwam natuurlijk niks want maag was helemaal leeg. Uiteindelijk geprobeerd iets te eten en dat was een boterham. Helaas een uur later kwam heel de boterham er weer uit. Daarbij na het overgeven weer een hele golf nu vertrouwde ik het niet helemaal dus ik heb gebeld naar de GYN. Ze wilde dat ik toch even langs kwam om uit te sluiten of mijn vliezen niet gebroken waren.
Aangekomen in het ziekenhuis moest ik voor het eerst de verloskamer in. Alle andere keren lag ik op de consultenkamers. En moest ik alweer urine inleveren. Ook gelijk aan de CTG. Dit maal waren de krampen veel meer aanwezig. En diegene die zich onfermde over mij vroeg je hebt pijn he. Ik zeg ja dit voel ik wel. Ze zegt het is nu ook zichtbaar op de scan. Hij kwam nu rond de 40 uit. Dit is dus het hoogste wat ik tot nu toe gehad heb. Schrok er wel een beetje van want blijkbaar is het toch echt wel een beetje aan het rommelen. Uiteindelijk na 1.5 uur mocht ik van de CTG af. En moest ik even naar een ander kamertje. Daar werd met een eendenbek gekeken of ik vruchtwater verloor, doormiddel op mijn hand blazen kwam er iets uit. Ze schrok en ik ook. Lag ik daar huilend. Ze ging met een wattestaafje iets er vanaf nemen. En daarna deed ze daar een soort zwangerschapstest in. Gelijk met inwendige echo gekeken en baarmoedermond was nog lang. Niet veel veranderd met 2 dagen geleden. De echo via mijn buik zag er goed uit. Uiteindelijk was die test klaar en die bleek negatief. Dus gelukkig geen vruchtwater op dit moment. Wel vond ze voor mijn termijn vandaag 28+6 dagen zwanger dat er wel veel vocht/afscheiding zat bij mijn baarmoedermond. Dat kwam ze niet vaak tegen.
Ik mocht gelukkig weer naar huis. Wel met de nadruk als ik het niet vertrouw of er veranderd iets ik gelijk aan de bel trek. Want ze zegt ook een kindje van dit termijn kan er soms zo uitfloepen en dat wil je niet als je alleen thuis bent.
Al bij al weer met een sisser afgelopen. Zelf loop ik met een gevoel dat het binnen nu en een maand geboren is. Waarom weet ik niet maar mijn gevoel is heel sterk. Maar ik hoop zo dat mijn gevoel deze keer niet goed is.
We wachten het af. Liefs Veroon
reacties (0)