Weer terug op BB

Hallo allemaal,,

Ik ben er weer, Onze pc was er in 1 klap mee gestopt. Niks deed het meer, kreeg hem niet meer aan enzo. Wij bellen met Acer en die vertelde dat we hem op moesten sturen maar dat wel alle bestanden ervan af zouden zijn als we hem terug zouden krijgen. Daar baalde ik als een stekker van alle foto's van Sven stonden op de pc en die wilde ik uiteraard niet verliezen. Het is dat we een goede kennis hebben die wel goed met computers is. Die heeft het voor elkaar gekregen om alle foto's terug te halen. Godzijdank wat was ik blij met het telefoontje dat die me gaf dat alles gelukt was.

Ik had last van een ingegroeide teennagel. Zodoende naar de dokter en die had er een gaasje onder gedaan zodat me nagel omhoog zou groeien. Maar dat was dus niet het geval. Dus ik moest voor een operatie aan me teen. Die 2 prikken in me teen die deden zoveel zeer zeg tjeejj. Daarna voelde ik niet zoveel alleen werd ik kots misselijk van dat gevoel dat je wel voelde dat ze bezig waren aan je teen. Lopen daarna ging heel moeizaam maar ik kwam er wel.

We hebben sinds 2 maanden een hondje. Het is een rottweiler Pup. Ik moest er uitlaten maar we wonen in een flat met lift maar daar waren ze mee bezig dus ik moet van 4 hoog naar beneden. Eenmaal beneden voelde ik een zeurende pijn in me buik. Haar uitgelaten en weer naar boven met de trap. Boven deed het nog meer zeer. Me moeder was er en vroeg wat er was. Ik vertelde haar dat ik onwijs veel pijn in me buik had. Ze ging naar huis toe en me vriend kwam thuis. Ik had een klein beetje gegeten en moest naar de wc om te braken. Voelde me warm en had 38,8 graden koorts. Wat voelde ik me ziek. Wij naar de HAP, die vroeg hoe de rit van huis naar hier was gegaan ik zeg deed zoveel pijn. Zij drukken op me buik en mij pijn doen. Ze denkt aan een blindedarmontsteking. Ze zegt je moet naar de Spoed Eisende Hulp. Dat was om de hoek. Daar een hele avond gelegen. Werd ik opgenomen. Paar dagen daarna vertrouwde ze het toch niet helemaal. Echo´s, CT/Scan gehad. Ze gingen me opereren. Wat nee dat wil ik niet ik was zo bang!!! Die hele woensdag was letterlijk een nachtmerrie. Die avond zou het gebeuren ik onder het mes!!! Ik had lekker visite en opeens kwamen de zusters naar me toe. Kom maar mee we gaan naar beneden. Ik met bed en al vriend naast me. Pff ik scheet 10 kleuren. Van de operatie weet ik niet zoveel meer. Alleen dat ik aan de morfine zat en dat ik kreunend in de uitslaapkamer kwam. Ze hebben dus via een kijkoperatie mijn blindedarm eruit gehaald. Heb nog een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen. En toen mocht ik naar huis toe. Aantal dagen thuis en JA hoor het ging allemaal weer beginnen. Weer onwijs veel pijn in me buik. tjeeej wanneer houd het is op zeg. Ik hield letterlijk niks meer binnen alles wat ik at of dronk kwam er weer uit. Er stond al een darm onderzoek gepland. Dus moest aan de moviprep om mijn darmen leeg te maken. Maar alles wat ik daarvan dronk kwam er uit. Toen besloten ze om me aan de sonde voeding te doen zodat het binnen zou blijven. Nou dat had niet veel geholpen want het kwam er nog steeds uit. Die volgende ochtend de sonde eruit. En de darm onderzoek. Gelukkig onder een roesje. Daar is niets uitgekomen. Toen besloten ze om toch ook een maag onderzoek te doen. tjeej zo´n camera me strot in No Wayy!!! Maar ik moest wel. Dat ging ook onder een roesje en van die darm onderzoek had ik nog wel wat meegekregen maar van die maag onderzoek helemaal niets. En daar kwam ook niets uit. En ze denken nu dus aan PDS (spastische darm syndroom) En ik heb er maar mee te leven ze kunnen er verder niet veel aan doen. Dikke pech heb ik!

Zo dat heb ik weer verteld en nu even over mijn kleine Kanjer!!!

Met Sven gaat het onwijs goed. Hij is vandaag alweer 7 maandjes oud! Te tijd vliegt zeg. Het is echt een heel vrolijk kind! Hij huilt alleen als die moe is, uit bed wilt, eten wilt. Verder heb ik eigenlijk geen kind aan hem. Hij is nu alles aan het onderzoeken. Hij rolt nu goed van rug naar buik. En soms ook van buik naar rug. Draait om zijn as. En het leukste wat die vind is staan. Dan gaat die soort van stampen met zijn voetjes alsof die wilt lopen. Hij staat al best goed aan 2 vingers. Kroelen en lekker gek doen dat vind hij geweldig.

Bedankt voor het lezen en of reageren van deze blog. Als je het af hebt kunnen krijgen . 

68 x gelezen, 0

reacties (0)


  • mamma van ricardo

    leuk dat je terug bent

  • FamHuisman

    heb je al veel over de telefoon gesproken!
    Gelukkig ben je weer terug op bb
    tot snel tut

  • Moos86

    Jeetje wat heftig zeg..
    Hoop voor je dat je er nu voorlopig geen last meer van krijgt..
    Wat gaat de tijd snel he??
    Voor je het weet rent hij gillend de kamer rond..

  • 2kiddies

    Leuk dat je terug bent!

  • Mama.Van.Liam

    welcome back!!