Gedichten Miskraam

Ik heb een miskraam gehad op 23 juni 2007, om het verdriet te verwerken heb ik het volgende gedicht geschreven:

28 juni 2007

Het doet pijn, dat ik jou niet heb leren kennen.

Het doet pijn om weer aan het idee te wennen.

Om opeens niet meer zwanger te zijn.

Het doet pijn.

Ik had nooit gedacht dat ik zoveel kon voelen in zo'n korte tijd.

Dat ik er over na zou denken, was je een jongen of een meid.

Er zijn mensen die zullen zeggen, het was nog zo kort.

Maar voor mij is het vervelend voor mij is het rot.

Je bent en blijft voor mij het eerste kindje, wat een ander ook zegt.

En ik hou van je vooraltijd, dat meen ik oprecht.

Ik hoop dat ik snel weer zwanger zal raken en alles gezond zal zijn.

Wat zal ik dit dan bewonderen, wat is dat fijn.

Ik zal wel heel onzeker zijn, omdat ik nu weet wat het is om jou te moeten verliezen

Maar ik had niets voor het kiezen.

Ik heb er alles voor gedaan om zo gezond mogelijk te leven

Maar helaas het heeft niet zo mogen wezen.

We laten het aan god over, die bepaalt of we er klaar voor zijn.

Dat neemt niet weg dat ik nog steeds dit gevoel met me mee draag, heel veel pijn.

Het volgende bericht is door mijn vriend geschreven om ook de (bijna) toekomstige vaders met verdriet een riem onder de hart te steken.

Een mooi begin, maar een groot verlies

Ik weet eigenlijk niet precies, wat ik hiermee aan moet

Maar één ding is zeker, dat het behoorlijk pijn doet

Men zegt wel: Het was toch nog geen kind

Voor ons is het wel, waar het leven mee begint

Het ene moment waren we gelukkig en blij

En meteen daarna is alles binnen korte tijd weer voorbij

Als aanstaande moeder verandert er veel lichamelijk en geestelijk als je zwanger bent

De kracht van de natuur zorgt altijd voor verrassingen en blijft ongekend

Dit hebben wij zelf ondervonden toen de vreugde ons kort daarop werd ontnomen

Ik kon niet begrijpen, dat het zover heeft kunnen komen

Mijn vriendin verdient en krijgt momenteel van mij alle steun

Want een kind of het begin van een leven te verliezen komt altijd als een flinke dreun

Ze deelt ook haar leed met aanstaande moeders die hetzelfde hebben meegemaakt

Toekomstige moeders, die hierdoor diep in hun hart zijn of worden geraakt

Maar hoe zit het met de toekomstige vaders, jammer dat daar weinig aandacht aan wordt besteed

Ik begrijp heus wel, dat men niet bewust de rol van de vader hierin vergeet

Een man mag niet huilen, wie kent deze uitspraak niet

Maar het lukt niet altijd mij hierachter te verschuilen, door mijn momentele verdriet

De ene keer betrap ik mezelf op een traan en moet ik er dus aan geloven

De andere keer moet ik kracht verzamelen voor haar en voor mezelf en put de kracht uit de uitdrukking: “Al het goede komt van boven”

Ik heb ook te doen met de vrouwen, die niet zwanger kunnen geraken

Zij moeten op een andere wijze iets bijzonders van hun leven maken

Ik wil graag alles met mijn partner delen en zal er altijd voor haar zijn

Want veel praten hierover helpt tegen het verzachten van de pijn

Ik heb het gevoel dat alles hier op aarde gebeurt met een reden

Dat geldt voor de toekomst of als je terugblikt in het verleden

Vaak wordt je geconfronteerd met negatieve dingen, waar toch iets positiefs uit ontstaat

Dat verzacht misschien niet de pijn en het verdriet, maar ik weet wel uit ervaring dat het bestaat

Ik ben niet zwaar gelovig, maar geloof wel in HEM

Ik ben ervan overtuigd dat, als we het goede doen en voor hebben, altijd kunnen rekenen op zijn stem

Een vader